Υπηρέτης δύο αφεντάδων

"Ού δύναταί τις δυσίν Κυρίοιν υπηρετείν......( βλέπε εδώ) Δημοκρατίαν και Μαμωνάν (όπου Μαμωνάς ο αιγυπτιακός θεός του χρήματος)!
Παράφραση του γνωστού ευαγγελικού εδαφίου!

Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ
ξεκαθάρισε, όπως διαβάζω στο real, ότι η Αθήνα έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις, τις οποίες οφείλει να εκπληρώσει, ασχέτως του ποιος έχει αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας για να καταλήξει αφήνοντας αιχμές προς την Αθήνα : «Δεν είμαστε υπηρέτες μίας πολιτικής ιδεολογίας, είμαστε υπηρέτες της οικονομικής σταθερότητας».

Και για μια ακόμη φορά αισθάνομαι σαν τον "υπηρέτη των δύο αφεντάδων" του Μολιέρου!
Με θυμάμαι να προσπαθώ να εξηγήσω σε εκπαιδευόμενους στο ΕΚΔΔΑ μετά από εισήγησή μου, ήδη από το 2002 (ναι δεν είναι λάθος, ήδη από τότε που μόλις είχαμε μπει στο καλάθι του κοινού νομίσματος) ότι δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, τη δημοκρατία μας και το χρήμα- την οικονομία που θα ελέγχεται και θα μορφοποιείται από εξωγενείς παράγοντες κάπου στις Βρυξέλλες, τη Φραγκφούρτη ή όπου αλλού- και ότι σίγουρα θα συγκρουόμασταν πολύ σύντομα, με τα κέντρα που έχουν τα "κλειδιά του ταμείου"!
Υπήρχε πάντα "δημοκρατικό έλλειμμα" στην ΕΕ. Με την ΟΝΕ το πράγμα χειροτέρεψε μέχρι που έφθασε στο απροχώρητο. Ο γιαλός είναι στραβός και δεν αρμενίζουμε εμείς στραβά! Έπρεπε πρώτα να προχωρήσει η εμβάθυνση και η ουσιαστική ενοποίηση της ΕΕ και μετά να ακολουθήσει η ΟΝΕ. Αλλιώς πρόκειται για Τερατογέννεση, αποτέλεσα της οποίας αντικατοπτρίζει η δήλωση της κας Λαγκάρντ, απολύτως σωστή ...για την πλευρά της, άδικη όμως για τη δημοκρατία και τη χώρα που την γέννησε!
Να θυμηθούμε λίγο και τον θεωρητικό της δημοκρατίας και τον περίφημό του "Επιτάφειο του Περικλέους" τον ύμνο αυτόν στο δημοκρατικό πιστεύω "Χρώμεθα γαρ πολιτείαν ...και δια μη ες ολίγους αλλά ες πλείονας... Δημοκρατία κέκληται".
Αλλιώς τι νόημα έχουν οι εθνικές εκλογές; Τοπικό και πολιτιστικό; Κάτι σαν δημοτικές ή περιφερειακές να πούμε;

Η επιλογή είναι η εξής:
Εάν θέλουμε να παραμείνουμε μέσα στο ευρώ και κατ'επέκταση και μέσα στην ΕΕ, ισότιμα και σωστά, πρέπει να σταματήσουμε τους θεατρινισμούς και να συμπλεύσουμε με τους κανόνες της κοινής νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, να εκσυγχρονίσουμε το κράτος, να περικόψουμε τις "κομματικές" - μικροπολιτικές δαπάνες, να ισοσκελίσουμε τον προϋπολογισμό και να πορευτούμε "ευρωπαϊκά". Στην περίπτωση αυτή πρέπει να ξεχάσουμε τις εκλογές μας, γιατί αυτές δεν έχουν να κάνουν με την ευρωπαϊκή μας υπόσταση, αλλά μόνον με εσωτερικά μας θέματα, όσα και μόνο δεν επιρρεάζουν την οικονομική και νομισματική ένωση.
Εάν θέλουμε να μιλάμε για εθνική υπερηφάνεια και αυτοδιαχείριση που πηγάζει από τις εθνικές εκλογές, πρέπει να ξεχάσουμε το κοινό νόμισμα (εάν έχουμε τα κότσια) και να πορευτούμε μόνοι μας.
Όλοι όμως συμφωνούμε ότι αυτό το τελευταίο, είναι το πλέον καταστροφικό, από κάθε άποψη- οικονομική, κοινωνική αλλά και εθνική/γεωπολιτική!
Άρα δεν έχουμε επιλογή στην ουσία και ας συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα: οι εθνικές εκλογές είναι εσωτερική μας υπόθεση και το όποιο αποτέλεσμά τους δεν ενδιαφέρει τις άλλες "επαρχίες" της Ένωσης, δηλαδή τα άλλα κράτη μέλη, που ας μην το ξεχνάμε, πολλά από αυτά ταλανίζονται και τα ίδια από παρόμοια προβλήματα.
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους. Η κοινοτική αλληλεγγύη δεν είναι μονόπλευρη!

Read more ...

Γερμανός δικαστής στηρίζει την Ελλάδα για τις αποζημιώσεις

Γερμανός δικαστής στηρίζει την Ελλάδα για τις αποζημιώσεις

"Για έναν... αναπάντεχο σύμμαχο της Ελλάδας στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων του κατοχικού δανείου κάνει λόγο δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel, που έχει τίτλο «Δίκαιες Απαιτήσεις».

Το άρθρο επικαλείται δήλωση του Γερμανού δικαστή του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου, Ντίτερ Ντάιζεροτ, ο οποίος επισημαίνει ότι «αρκετά στοιχεία συνηγορούν υπέρ του ότι πρόκειται για δάνειο».

Μάλιστα, ο ίδιος σημειώνει ότι θα μπορούσε να ικανοποιηθεί και το αίτημα για αποζημιώσεις μεμονωμένων θυμάτων, διευκρινίζοντας πως δεν μπορεί να γίνει λόγος για παραγραφή των απαιτήσεων λόγω της Συμφωνίας 2+4, που αποτελεί κλασικό παράδειγμα σύμβασης εις βάρος τρίτου.

Στο δημοσίευμα του Der Spiegel, ο δικαστής Ντίτερ Ντάιζεροτ τονίζει πως η ελληνική πλευρά δεν παραιτήθηκε από τις απαιτήσεις της καθώς δεν εκφράστηκε γραπτώς και «δεν υπάρχει παραίτηση μέσω της σιωπής».

Μάλιστα, μέσω του γερμανικού περιοδικού, προτείνει, σε ό,τι αφορά τον τρόπο διεκδίκησης, την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης - για το οποίο όμως απαιτείται συμφωνία του Βερολίνου - ή εναλλακτικά στο Δικαστήριο Συμβιβασμού και Διαιτησίας του ΟΑΣΕ."
---------------

Και για να φρεσκάρω τη μνήμη σας, μιλάμε για πολλά λεφτά! Παραδόξως, στις τελευταίες αναφορές από κυβερνητικά στελέχη έχει αναφερθεί ως σημερινή αξία του δανείου από 200 έως 300 δις ευρώ!

Θυμάστε παλιότερους υπολογισμούς μου που τους ανήρτησα στο fb παραπάνω από μία φορές; Αν όχι το ξαναποστάρω:
Έγραφα τότε:

"198 δις ευρώ υπολογίζω μόνο το κατοχικό δάνειο που οφείλει η Γερμανία στην Ελλάδα σε σημερινή αναγωγή!
Από στοιχεία της ΤτΕ (real.gr) η οφειλή από το λεγόμενο "κατοχικό δάνειο" ήταν με το τέλος του πολέμου περίπου 1,5 τετράκις εκατομμύρια δρχ.
Στο εν λόγω άρθρο το υπολογίζουν σε 4,5εκατομμύρια χρυσές λίρες Αγγλίας, (προς 300~ ευρώ/ £ gold =~ 1,5 δις €).
Με τοκοχρεωλύσιο υπολογισμό επί αρχικού κεφαλαίου 1 €, για 70 χρόνια(= 840 μήνες) Χ 7% ετήσιο επιτόκιο και με 0,0 μηνιαία καταβολή = υπολοιπόμενη αξία 132,30€ (όσοι μπορείτε να χειριστείτε υπολογιστική τοκοχρεωλύσιου θα συμφωνήσετε μαζί μου)
Δηλαδή το ένα αρχικό ευρώ γίνεται 132 σε 70 χρόνια ή τα 1,5 δις γίνονται 198 δις!
Διαβάζω στο άρθρο του Real.gr, της 7.4.2013, μεταξύ των άλλων:
"Μόνο η Τράπεζα της Ελλάδος, βάσει των λογαριασμών που τηρούσε, γνωρίζει το σύνολο των καταβολών προς τους κατακτητές σε όλο το διάστημα της Κατοχής. Το συνολικό ποσό που αφορά τη Γερμανία ανέρχεται σε 1.617.781.093.648.819 δρχ. και στην Ιταλία σε 220.479.188.480 δρχ.
Μετά την αφαίρεση των εξόδων κατοχής που καταβάλλονταν σύμφωνα με τον νόμο που υπήρχε και όπως αυτά είχαν συμφωνηθεί με τους κατακτητές η Γερμανία έλαβε ως προκαταβολές 1.530.033.302.528.819 δρχ. και η Ιταλία αντίστοιχα 157.053.637.000 δρχ.
Αυτά τα ποσά είναι τα λεγόμενα κατοχικά δάνεια που θα έπρεπε - κατά τις Συμφωνίες του Μαρτίου του 1942 και του Δεκεμβρίου του 1942 - να επιστραφούν με τη λήξη του πολέμου.
Μόνο από την πρώτη αποτίμηση που έγινε αμέσως μετά τον πόλεμο από την Τράπεζα της Ελλάδος φαίνεται ότι το ποσό αντιστοιχούσε σε 4,5 εκατ. χρυσές λίρες Αγγλίας".

Real.gr - Πολιτική - Γερμανός δικαστής στηρίζει την Ελλάδα για τις αποζημιώσεις

Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, άμεση ενημέρωση για όλες τις εξελίξεις, Διασκέδαση – Ψυχαγωγία και Αθλητισμός

REAL.GR

Read more ...