"Τέθνηκε Φίλιππος; 
Ού μα Δί,
αλλ' ασθενεί"!

"Περί έχθρας"η κουβέντα τώρα, 
όπως θα τό 'λεγε κι ο Σαραμάγκου,
Δύο λογάκια ήρεμα και χωρίς φόρα,
απλά κι εφήμερα, του "πάγκου"!

"Hannibal ante pugnas" φώναζαν με τρόμο οι Ρωμαίοι,
"Τέθνηκε Φίλιππος;" ρωτούσανε, κάθε πρωί, μ'ελπίδα οι Αθηναίοι.
"Μέμνησο, Βασιλεύ, των Αθηναίων" άκουγε ο Ξέρξης το Μαρδόνιο,
Κι ο Πάττον, παρακούγοντας διαταγές, στους άνδρες του για Βερολίνο, υποσχόταν "μαραθώνιο".

Περί "εχθρών", όπως προείπαμε σήμερα ο λόγος,
Και τη δυναμική της χρήσης, που στους λαούς, καλλιεργεί αυτών ο φόβος,
Κι αν με ρωτήσετε, πως μού'ρθε κι αυτό,  πάλι,
Θα σας θυμήσω των δικών μας αρχηγών, 
των τελευταίων των ετών, 
το "καρναβάλι",

Όταν, για να δικιολογήσουν τη δική τους ανεπάρκεια,
Ψάχνουνε για  "κακούς εχθρούς", που νάχουν όμως και τη σχετική διάρκεια,
Για να φορτώνουν πάνω τους, της χώρας όλα τα δεινά,
Ενώ οι ίδιοι, να συνεχίζουνε το πάρτυ της σπατάλης, στα κρυφά.

Άλλωστε δεν είναι καν και κάποιο νέο εφεύρημα,
Είναι παμπάλαια συνταγή και των αρχαίων εύρημα,
Κι έχει απασχολήσει στους καιρούς, πολλούς ακόμη άλλους,
Να σας θυμήσω μήπως, του Καβάφη τους "Βαρβάρους";

Όμως, σαν συνταγή,ομολογώ, πως είναι ακόμη κάλλιστα, "πετυχημένη",
Αφού πέντε και βάλε χρόνια τώρα πια, αυτοί κάνουν ζωή ονειρεμένη,
Με το λαό τους να πεινά και βρίζοντάς την, την "καταραμένη",
Οι ίδιοι να περνούν καλά και νάναι αρκούντως βολεμένοι!

"Τέθνηκε Φίλιππος; Ού μα Δί αλλ' ασθενεί",

Γιατί αν όντως πέθαινε, δεν θα τους ήταν διόλου χρήσιμος,
Αλλά καλύτερα να ζεί, ώστε να είναι όντως φοβικά πολύτιμος,
Για να τον χρησιμοποιούν σε πρώτη ζήτηση,
Ως όλων των δεινών τους την εξήγηση!

Read more ...