Wednesday, January 28, 2015
Thursday, January 22, 2015
ECB
ECB: decided to launch an expanded asset purchase programme, encompassing the existing purchase programmes for asset-backed securities and covered bonds. Under this expanded programme, the combined monthly purchases of public and private sector securities will amount to €60 billion. They are intended to be carried out until end-September 2016 and will in any case be conducted until we see a sustained adjustment in the path of inflation which is consistent with our aim of achieving inflation rates below, but close to, 2% over the medium term. In March 2015 the Eurosystem will start to purchase euro-denominated investment-grade securities issued by euro area governments and agencies and European institutions in the secondary market. The purchases of securities issued by euro area governments and agencies will be based on the Eurosystem NCBs’ shares in the ECB’s capital key. Some additional eligibility criteria will be applied in the case of countries under an EU/IMF adjustment programme.
Read more ...
Sunday, January 18, 2015
Περί Παιδείας!
Περί Παιδείας!
Με αφορμή τη χθεσινή μας συζήτηση γύρω από τα Αρχαία Ελληνικά αναλογίστηκα και πάλι τη διαφορά των σπουδών του τότε και του τώρα.
Τότε, οι βασικές σπουδές των 13 χρόνων, από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο (και μην απορείτε, Λύκειο υπήρχε και στα τέλη του '60- ήταν τότε με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Γεώργιου Παπανδρέου, που ακολούθησε τις μαζικές κινητοποιήσεις του 114 και των διεκδικήσεων του 5% για την Παιδεία, τότε, με το Ακαδημαϊκό Απολυτήριο) τότε λοιπόν, οι σπουδές είχαν ως σκοπό την ουσιαστική απόκτηση γενικών γνώσεων και γενικής παιδείας, με στόχο ο απόφοιτος να είναι ένας ολοκληρωμένος, εκπαιδευτικά, νέος, με πλήρη και ουσιαστική γενική (ακαδημαϊκή) εκπαίδευση. Μπορούσε να σταθεί μετά στην κοινωνία, λειτουργικά!
Σήμερα ξεχάστηκε αυτός ο πρωταρχικός στόχος των σπουδών και ο απόφοιτος μετά από 13 χρόνια σπουδών στοχεύει στην εισαγωγή και μόνον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή στην εξειδίκευση. 13 χρόνια προετοιμασίας για να μπει κάποιος στο Πανεπιστήμιο; Μα δεν είναι αυτός ο σκοπός της Παιδείας!
Read more ...
Με αφορμή τη χθεσινή μας συζήτηση γύρω από τα Αρχαία Ελληνικά αναλογίστηκα και πάλι τη διαφορά των σπουδών του τότε και του τώρα.
Τότε, οι βασικές σπουδές των 13 χρόνων, από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο (και μην απορείτε, Λύκειο υπήρχε και στα τέλη του '60- ήταν τότε με την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του Γεώργιου Παπανδρέου, που ακολούθησε τις μαζικές κινητοποιήσεις του 114 και των διεκδικήσεων του 5% για την Παιδεία, τότε, με το Ακαδημαϊκό Απολυτήριο) τότε λοιπόν, οι σπουδές είχαν ως σκοπό την ουσιαστική απόκτηση γενικών γνώσεων και γενικής παιδείας, με στόχο ο απόφοιτος να είναι ένας ολοκληρωμένος, εκπαιδευτικά, νέος, με πλήρη και ουσιαστική γενική (ακαδημαϊκή) εκπαίδευση. Μπορούσε να σταθεί μετά στην κοινωνία, λειτουργικά!
Σήμερα ξεχάστηκε αυτός ο πρωταρχικός στόχος των σπουδών και ο απόφοιτος μετά από 13 χρόνια σπουδών στοχεύει στην εισαγωγή και μόνον στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή στην εξειδίκευση. 13 χρόνια προετοιμασίας για να μπει κάποιος στο Πανεπιστήμιο; Μα δεν είναι αυτός ο σκοπός της Παιδείας!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι άριστοι και οι αρεστοί!
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.
Οι άριστοι και οι αρεστοί!
Ένα γράμμα και μια αλλαγή τόνου και όμως μια τεράστια απόσταση, ανάμεσα σε δύο έννοιες, σε δύο καταστάσεις, που αποτελούν ενδημικό πρόβλημα της δημοκρατίας από γεννέσεώς της. Το να αγνοούνται οι άριστοι και επιβραβεύονται οι αρεστοί! Το συναντήσαμε στην ελληνική αρχαιότητα, κατά κόρον όμως στην τελευταία περίοδο της δημοκρατίας στη Ρώμη, αμέσως πριν την οριστική της κατάλυση και την αντικατάστασή της από την απροκάλυπτη εξουσία της δύναμης, την αυτοκρατορική εποχή, που με τη συνέχισή της και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο, διήρκησε περίπου χίλια πεντακόσια χρόνια! Η αρχή του τέλους της Δημοκρατίας έγινε τότε, στα χρόνια του Γάιου Ιούλιου Καίσαρα, του Κατιλίνα, του Πομπήιου, του Κλώδιου και φυσικά του μεγάλου pater patriae Κικέρωνα και σηματοδοτήθηκε από την απροκάλυπτη και με κάθε τρόπο και μέσο επικράτηση των αρεστών, των δημαγωγών, σε βάρος των άριστων, των ηθικών και ενάρετων δημοκρατών. Και αυτό σήμανε το τέλος της Δημοκρατίας.
Θέλω να επισημάνω τις ομοιότητες με το σήμερα. Υποσχέσεις που χαιδεύουν τα αυτιά. Συνθήματα. Πρόσβαση σε κομματικούς και άλλους μηχανισμούς. Αυτά είναι τα μέσα για επικράτηση στις εκλογικές μάχες. Το να είναι κάποιος ευγενής, έντιμος και ειλικρινής αποτελεί ίσως και μειονέκτημα. Χλευάζεται και λοιδωρείται. Του αφαιρούν το λόγο. Δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει πρόταση. Του θάβουν την αλήθεια. Το είδαμε πρόσφατα σε συνέντευξη και το ζούμε καθημερινά στις τηλεοράςεις. Και τι μένει; Η επιστροφή στα σπήλαια, όταν η ανάγκη της οργάνωσης γεννούσε τις πρώτες διοικητικές δομές, και τότε κάποιος, μυϊκά δυνατότερος, σήκωνε το ρόπαλο και επέβαλε την εξουσία του. Τα σύγχρονα ρόπαλα δεν είναι από ξύλο. Είναι ηλεκτρονικά, επικοινωνιακά, οικονομικά, κομματικά. Ζεις και δουλεύεις και προσφέρεις μια ολάκερη ζωή, διαπρέποντας μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα, ποστάρεις και εισπράττεις καμιά δεκαριά "αρέσει" από καμιά δεκαριά ανθρώπους. Και βγαίνει κάποιος/α με κύριο όπλο τις κομματικές προσβάσεις και εισπράττει χιλιάδες! Και φυσικά είναι αυτός/ή που θα επιβληθεί και στην κάλπη. Και σε πιάνει κατάθλιψη, όχι για σένα, αλλά για την απαξίωση της αλήθειας! Και σκέφτεσαι: Ταλαίπωρη Δημοκρατία. Δε σου πρέπει τέτοια μεταχείριση. Και αναλογείσαι τι έγραψε Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ (Περικλέους Επιτάφιος, Β’, 37) που έδωσε τον κλασσικό ορισμό της δημοκρατίας: «…Χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους, παράδειγμα δὲ μᾶλλον αὐτοὶ ὄντες τισὶν ἢ μιμούμενοι ἑτέρους. καὶ ὄνομα μὲν διὰ τὸ μὴ ἐς ὀλίγους ἀλλ’ ἐς πλείονας οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται…». ..... δηλ...37. Έχουμε δηλαδή πολίτευμα, το οποίο δεν ζηλευει/αντιγραφει τους νόμους άλλων, περισσσοτερο δε εμείς οι ίδιοι είμαστε υπόδειγμα σε μερικούς παρά μιμούμαστε άλλους. Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων. ....
ΕΙΝΑΙ;;;;;;
Read more ...
Οι άριστοι και οι αρεστοί!
Ένα γράμμα και μια αλλαγή τόνου και όμως μια τεράστια απόσταση, ανάμεσα σε δύο έννοιες, σε δύο καταστάσεις, που αποτελούν ενδημικό πρόβλημα της δημοκρατίας από γεννέσεώς της. Το να αγνοούνται οι άριστοι και επιβραβεύονται οι αρεστοί! Το συναντήσαμε στην ελληνική αρχαιότητα, κατά κόρον όμως στην τελευταία περίοδο της δημοκρατίας στη Ρώμη, αμέσως πριν την οριστική της κατάλυση και την αντικατάστασή της από την απροκάλυπτη εξουσία της δύναμης, την αυτοκρατορική εποχή, που με τη συνέχισή της και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, το Βυζάντιο, διήρκησε περίπου χίλια πεντακόσια χρόνια! Η αρχή του τέλους της Δημοκρατίας έγινε τότε, στα χρόνια του Γάιου Ιούλιου Καίσαρα, του Κατιλίνα, του Πομπήιου, του Κλώδιου και φυσικά του μεγάλου pater patriae Κικέρωνα και σηματοδοτήθηκε από την απροκάλυπτη και με κάθε τρόπο και μέσο επικράτηση των αρεστών, των δημαγωγών, σε βάρος των άριστων, των ηθικών και ενάρετων δημοκρατών. Και αυτό σήμανε το τέλος της Δημοκρατίας.
Θέλω να επισημάνω τις ομοιότητες με το σήμερα. Υποσχέσεις που χαιδεύουν τα αυτιά. Συνθήματα. Πρόσβαση σε κομματικούς και άλλους μηχανισμούς. Αυτά είναι τα μέσα για επικράτηση στις εκλογικές μάχες. Το να είναι κάποιος ευγενής, έντιμος και ειλικρινής αποτελεί ίσως και μειονέκτημα. Χλευάζεται και λοιδωρείται. Του αφαιρούν το λόγο. Δεν τον αφήνουν να ολοκληρώσει πρόταση. Του θάβουν την αλήθεια. Το είδαμε πρόσφατα σε συνέντευξη και το ζούμε καθημερινά στις τηλεοράςεις. Και τι μένει; Η επιστροφή στα σπήλαια, όταν η ανάγκη της οργάνωσης γεννούσε τις πρώτες διοικητικές δομές, και τότε κάποιος, μυϊκά δυνατότερος, σήκωνε το ρόπαλο και επέβαλε την εξουσία του. Τα σύγχρονα ρόπαλα δεν είναι από ξύλο. Είναι ηλεκτρονικά, επικοινωνιακά, οικονομικά, κομματικά. Ζεις και δουλεύεις και προσφέρεις μια ολάκερη ζωή, διαπρέποντας μάλιστα στον ιδιωτικό τομέα, ποστάρεις και εισπράττεις καμιά δεκαριά "αρέσει" από καμιά δεκαριά ανθρώπους. Και βγαίνει κάποιος/α με κύριο όπλο τις κομματικές προσβάσεις και εισπράττει χιλιάδες! Και φυσικά είναι αυτός/ή που θα επιβληθεί και στην κάλπη. Και σε πιάνει κατάθλιψη, όχι για σένα, αλλά για την απαξίωση της αλήθειας! Και σκέφτεσαι: Ταλαίπωρη Δημοκρατία. Δε σου πρέπει τέτοια μεταχείριση. Και αναλογείσαι τι έγραψε Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ (Περικλέους Επιτάφιος, Β’, 37) που έδωσε τον κλασσικό ορισμό της δημοκρατίας: «…Χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους, παράδειγμα δὲ μᾶλλον αὐτοὶ ὄντες τισὶν ἢ μιμούμενοι ἑτέρους. καὶ ὄνομα μὲν διὰ τὸ μὴ ἐς ὀλίγους ἀλλ’ ἐς πλείονας οἰκεῖν δημοκρατία κέκληται…». ..... δηλ...37. Έχουμε δηλαδή πολίτευμα, το οποίο δεν ζηλευει/αντιγραφει τους νόμους άλλων, περισσσοτερο δε εμείς οι ίδιοι είμαστε υπόδειγμα σε μερικούς παρά μιμούμαστε άλλους. Και ονομάζεται μεν δημοκρατία, γιατί η διοίκηση είναι στα χέρια των πολλών και όχι των ολίγων. ....
ΕΙΝΑΙ;;;;;;
Friday, January 16, 2015
Emergency Liquidity Assistance (ELA)
Για να μιλάμε υπεύθυνα και τεκμηριωμένα το ELA υφίσταται , διαβάστε όμως προσεκτικά τι είναι ακριβώς. Για να μη κουράζεστε να το βρείτε το κοπιάρησα και το παραθέτω πιο κάτω:
Factbox - How ECB's Emergency Liquidity Assistance works
Thu Mar 21, 2013 11:08am GMT
Thu Mar 21, 2013 11:08am GMT
FRANKFURT (Reuters) - The European Central Bank set Cyprus a Monday deadline to agree a bailout plan, threatening to cut off funding to the island's cash-strapped banks through Emergency Liquidity Assistance if a bailout programme is not agreed by then with the EU and the IMF.
Below is a factbox explaining what euro zone central bank Emergency Liquidity Assistance (ELA) is and how it can be used.
Cyprus government bonds have not been accepted as collateral in the ECB's regular refinancing operations since June, which has left the country's banks short of ECB-eligible collateral.
ELA is effectively emergency loans given by euro zone national central banks to strapped commercial banks.
The loans are given at the discretion of the national central bank although they have to be approved by the ECB.
The ECB defines ELA as support given by central banks in "exceptional circumstances and on a case-by-case basis to temporarily illiquid institutions and markets".
It adds that the national central banks may provide ELA "against adequate collateral" and only to "illiquid but solvent" credit institutions.
Any changes to the limits of ELA require a two-thirds majority in the ECB's 23-member Governing Council. The Governing Council approves maximum ELA amounts for each individual bank.
A key justification for ELA provision is to "prevent or mitigate potential systemic effects as a result of contagion through other financial institutions or market infrastructures."
ELA is subject to a ban on the ECB financing governments, which is set out in the central bank's founding treaty.
ELA loans sit on the balance sheet of the national central bank and therefore that of the Eurosystem of Central Banks (the euro zone's 17 national central banks plus the ECB), but not directly on the ECB's own balance sheet.
It does appear in the ECB's daily calculations of liquidity as part of the "autonomous factors" header.
Governments are ultimately responsible for any losses from ELA given by their central banks, as they underwrite them.
The exact details of ELA are not published but the average interest rate charged on it is estimated to be around 100 to 150 basis points above the ECB's overnight lending rate at the time. The overnight lending rate is currently 1.5 percent.
The collateral banks post when using ELA is typically of a lower average quality than is accepted by the ECB.
Despite the stipulation that the use of ELA should be temporary, Ireland used it to prop up its banks for months. After Ireland clinched a deal under which failed lender Anglo Irish's promissory notes were exchanged for government bonds, the ECB said Ireland ELA programme was discontinued.
Use of ELA by Cypriot banks jumped in June after the ECB discontinued admitting the country's sovereign bonds as collateral in regular ECB liquidity operations, due to their low credit ratings.
Some national central banks, but not all, provide details on ELA use. The Bank of Greece provided 31.4 billion euros of ELA in January. Belgium has also used it.
(Reporting by Sakari Suoninen and Marc Jones; Editing by Peter Graff)
ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΩΣ;
ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΩΣ;
Όλοι σήμερα μιλούν γενικά και αόριστα για ανάπτυξη! Ακούμε για προσέλκυση επενδύσεων (sic) αλλά και πάλι γενικά και αόριστα. Ο εν δυνάμει επενδυτής εκ των πραγμάτων "τα θέλει όλα". Είναι εκ φύσεως της υπόθεσης "καιροσκόπος" και "καιρδοσκόπος" αφού επιδιώκει το δικό του κέρδος και καλά κάνει από τη μεριά του. Αλλά και μεις από τη δική μας μεριά, καλά θα κάνουμε να είμαστε σκεπικιστές και επιφυλακτικοί σε τέτοιες "υποσχέσεις". Από την άλλη, υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά δοκιμασμένα "εργαλεία" ανάπτυξης. Ένα τέτοιο σας ανέφερα τις προηγούμενες μέρες, αυτό της Οριακής Ροπής προς Κατανάλωση (ΟΡΚ) και του Πολλαπλασιαστή του Τζών Μέιναρντ Κέινς. Ένα δεύτερο θέλω να σας παρουσιάσω σήμερα. Πρόκειται για την KAINOTOMIA.
Σύμφωνα με τον Πήτερ Ντράκερ, που θεωρείται "πατέρας" της ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και της ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συστηματική καινοτομία σημαίνει παρακολούθηση επτά πηγών προέλευσης καινοτομικών ευκαιριών. Δυστυχώς οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή. Περιμένουν τη νέα επιστημονική ανακάλυψη ...
Από εκεί προέρχεται η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ γύρω από το τι πιστεύει ο κόσμος ευρύτερα ότι είναι η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Κ Α Ι Γ Ι Α Υ Τ Ο Δ Ε Ν Κ Α Ι Ν Ο Τ Ο Μ Ο Υ Ν. Παραμένουν προσκολλημένοι στη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ που εμπεριέχει οπισθέλκουσες δυνάμεις, που καταργούν κάθε ΠΡΟΟΔΟ
Οι πρώτες τέσσερις πηγές βρίσκονται μέσα στην επιχείρηση- είτε πρόκειται για κερδοσκοπική επιχείρηση, είτε για δημόσια υπηρεσία. Αυτές είναι:
1. Το απρόσμενο - η απρόσμενη επιτυχία, η απρόσμενη αποτυχία, το απρόσμενο εξωτερικό γεγονός. (Η επιτυχία και η αποτυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και έχουν την ίδια απολύτως αξία).
2. Η δυσαρμονία ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα από τη μια μεριά (όπως δηλαδή είναι) και στην πραγματικότητα όπως θα θέλαμε εμείς να είναι ή όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι, από την άλλη.
3. Η λειτουργική ανάγκη που μας αναγκάζει να καινοτομήσουμε.
4. Οι αλλαγές στις δομές της οικονομίας και της αγοράς, που βρίσκουν τους πάντες απληροφόρητους.
Οι τρεις υπόλοιπες πηγές έχουν να κάνουν με αλλαγές έξω από εμάς (την επιχείρησή μας η τον οργανισμό μας) και είναι:
5. Οι πληθυσμιακές αλλαγές (τα δημογραφικά στοιχεία) - η σύνθεση της κοινωνίας αλλάζει διαρκώς.
6. Οι αλλαγές στις αντιλήψεις, στις διαθέσεις και στο νόημα, και τέλος,
7. Η νέα γνώση (επιστημονική και μη επιστημονική).
Δυστυχώς, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή τεχνολογία, είτε με τη μορφή των κομπιούτερ ή των τηλεπικοινωνιών, των ρομπότ στα εργοστάσια ή των αυτοματισμών στα γραφεία, της βιογεννετικής ή της βιο-μηχανικής, έχει άπειρη ποιοτική σημασία. Η υψηλή τεχνολογία προσφέρει συγκίνηση και πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες" λέει ο Πήτερ Ντράκερ. "Αυτό εξηγεί γιατί οι βιομηχανίες της υψηλής τεχνολογίας ακολουθούν το παραδοσιακό μοντέλο του μεγάλου ενθουσιασμού, της γρήγορης επέκτασης κι έπειτα του αιφνίδιου κλονισμού και της κατάρρευσης" ισχυρίζεται και συνεχίζει
"Αλλά τις νέες θέσεις εργασίας τις δημιουργεί η χαμηλή τεχνολογία, που εφαρμόζει τη συστηματική επιχειρηματικότητα με τους συγκεκριμένους στόχους"
για να μας δώσει στη συνέχεια τον ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ :
"Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ είναι το συγκεκριμένο εργαλείο των νεωτεριστών επιχειρηματιών, το μέσο με το οποίο εκμεταλλεύονται την αλλαγή ως ευκαιρία για μια διαφορετική επιχείρηση ή μια διαφορετική υπηρεσίας. Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ μπορεί να παρουσιαστεί ως μεθοδολογία, μπορεί να διδαχτεί, μπορεί να εφαρμοστεί. Οι επιχειρηματίες πρέπει να αναζητούν σκόπιμα τις πηγές της καινοτομίας, τις αλλαγές και τα συμπτώματά τους, που υποδηλώνουν ευκαιρίες για επιτυχημένη καινοτομία. Και οφείλουν να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις αρχές της επιτυχημένης καινοτομίας"
Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, λέω εγώ, είναι η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΝΕΟΣ.
Είναι η τέχνη του να βλέπεις παλιά και τετριμμένα πράγματα, με νέο μάτι και από νέα προοπτική.
Είναι η τέχνη του να δοκιμάζεις νέες λύσεις σε παλιά προβλήματα.
Είναι η τέχνη του να εφαρμόζεις νέες μεθόδους σε παλιές διαδικασίες.
Είναι να γίνεσαι όλο και περισσότερο πιο χρήσιμος και αποδοτικός.
Είναι εξέλιξη.
Η καινοτομία λοιπόν δεν συμβαδίζει με το συντηρητισμό. Η καινοτομία είναι πρόοδος.
Η καινοτομία δεν μπορεί να είναι εργαλείο των συντηρητικών. Είναι το όπλο των σοσιαλιστών.
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Read more ...
Όλοι σήμερα μιλούν γενικά και αόριστα για ανάπτυξη! Ακούμε για προσέλκυση επενδύσεων (sic) αλλά και πάλι γενικά και αόριστα. Ο εν δυνάμει επενδυτής εκ των πραγμάτων "τα θέλει όλα". Είναι εκ φύσεως της υπόθεσης "καιροσκόπος" και "καιρδοσκόπος" αφού επιδιώκει το δικό του κέρδος και καλά κάνει από τη μεριά του. Αλλά και μεις από τη δική μας μεριά, καλά θα κάνουμε να είμαστε σκεπικιστές και επιφυλακτικοί σε τέτοιες "υποσχέσεις". Από την άλλη, υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά δοκιμασμένα "εργαλεία" ανάπτυξης. Ένα τέτοιο σας ανέφερα τις προηγούμενες μέρες, αυτό της Οριακής Ροπής προς Κατανάλωση (ΟΡΚ) και του Πολλαπλασιαστή του Τζών Μέιναρντ Κέινς. Ένα δεύτερο θέλω να σας παρουσιάσω σήμερα. Πρόκειται για την KAINOTOMIA.
Σύμφωνα με τον Πήτερ Ντράκερ, που θεωρείται "πατέρας" της ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και της ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συστηματική καινοτομία σημαίνει παρακολούθηση επτά πηγών προέλευσης καινοτομικών ευκαιριών. Δυστυχώς οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή. Περιμένουν τη νέα επιστημονική ανακάλυψη ...
Από εκεί προέρχεται η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ γύρω από το τι πιστεύει ο κόσμος ευρύτερα ότι είναι η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Κ Α Ι Γ Ι Α Υ Τ Ο Δ Ε Ν Κ Α Ι Ν Ο Τ Ο Μ Ο Υ Ν. Παραμένουν προσκολλημένοι στη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ που εμπεριέχει οπισθέλκουσες δυνάμεις, που καταργούν κάθε ΠΡΟΟΔΟ
Οι πρώτες τέσσερις πηγές βρίσκονται μέσα στην επιχείρηση- είτε πρόκειται για κερδοσκοπική επιχείρηση, είτε για δημόσια υπηρεσία. Αυτές είναι:
1. Το απρόσμενο - η απρόσμενη επιτυχία, η απρόσμενη αποτυχία, το απρόσμενο εξωτερικό γεγονός. (Η επιτυχία και η αποτυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και έχουν την ίδια απολύτως αξία).
2. Η δυσαρμονία ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα από τη μια μεριά (όπως δηλαδή είναι) και στην πραγματικότητα όπως θα θέλαμε εμείς να είναι ή όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι, από την άλλη.
3. Η λειτουργική ανάγκη που μας αναγκάζει να καινοτομήσουμε.
4. Οι αλλαγές στις δομές της οικονομίας και της αγοράς, που βρίσκουν τους πάντες απληροφόρητους.
Οι τρεις υπόλοιπες πηγές έχουν να κάνουν με αλλαγές έξω από εμάς (την επιχείρησή μας η τον οργανισμό μας) και είναι:
5. Οι πληθυσμιακές αλλαγές (τα δημογραφικά στοιχεία) - η σύνθεση της κοινωνίας αλλάζει διαρκώς.
6. Οι αλλαγές στις αντιλήψεις, στις διαθέσεις και στο νόημα, και τέλος,
7. Η νέα γνώση (επιστημονική και μη επιστημονική).
Δυστυχώς, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή τεχνολογία, είτε με τη μορφή των κομπιούτερ ή των τηλεπικοινωνιών, των ρομπότ στα εργοστάσια ή των αυτοματισμών στα γραφεία, της βιογεννετικής ή της βιο-μηχανικής, έχει άπειρη ποιοτική σημασία. Η υψηλή τεχνολογία προσφέρει συγκίνηση και πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες" λέει ο Πήτερ Ντράκερ. "Αυτό εξηγεί γιατί οι βιομηχανίες της υψηλής τεχνολογίας ακολουθούν το παραδοσιακό μοντέλο του μεγάλου ενθουσιασμού, της γρήγορης επέκτασης κι έπειτα του αιφνίδιου κλονισμού και της κατάρρευσης" ισχυρίζεται και συνεχίζει
"Αλλά τις νέες θέσεις εργασίας τις δημιουργεί η χαμηλή τεχνολογία, που εφαρμόζει τη συστηματική επιχειρηματικότητα με τους συγκεκριμένους στόχους"
για να μας δώσει στη συνέχεια τον ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ :
"Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ είναι το συγκεκριμένο εργαλείο των νεωτεριστών επιχειρηματιών, το μέσο με το οποίο εκμεταλλεύονται την αλλαγή ως ευκαιρία για μια διαφορετική επιχείρηση ή μια διαφορετική υπηρεσίας. Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ μπορεί να παρουσιαστεί ως μεθοδολογία, μπορεί να διδαχτεί, μπορεί να εφαρμοστεί. Οι επιχειρηματίες πρέπει να αναζητούν σκόπιμα τις πηγές της καινοτομίας, τις αλλαγές και τα συμπτώματά τους, που υποδηλώνουν ευκαιρίες για επιτυχημένη καινοτομία. Και οφείλουν να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις αρχές της επιτυχημένης καινοτομίας"
Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, λέω εγώ, είναι η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΝΕΟΣ.
Είναι η τέχνη του να βλέπεις παλιά και τετριμμένα πράγματα, με νέο μάτι και από νέα προοπτική.
Είναι η τέχνη του να δοκιμάζεις νέες λύσεις σε παλιά προβλήματα.
Είναι η τέχνη του να εφαρμόζεις νέες μεθόδους σε παλιές διαδικασίες.
Είναι να γίνεσαι όλο και περισσότερο πιο χρήσιμος και αποδοτικός.
Είναι εξέλιξη.
Η καινοτομία λοιπόν δεν συμβαδίζει με το συντηρητισμό. Η καινοτομία είναι πρόοδος.
Η καινοτομία δεν μπορεί να είναι εργαλείο των συντηρητικών. Είναι το όπλο των σοσιαλιστών.
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Tuesday, January 13, 2015
οι συντάξεις.
Μου μπαίνουν πονηρές σκέψεις όταν ακούω κυβερνητικούς παράγοντες να "κόπτονται" ότι θα δώσουν αγώνα να μην περικοπούν και πάλι (για πολλοστή φορά- έχω χάσει το μέτρημα) οι συντάξεις.
Γιατί διαβάζω ότι οι δανειστές δε θέλουν ή θέλησαν περικοπή των συντάξεων.
Μήπως ήταν "ελληνική" επινόηση και επιλογή το μέτρο αυτό; (ο πιο αδύνατος είναι και πιο εύκολος στόχος;)
Ιδού:
"...ανέφερε ο επικεφαλής της αποστολής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, Ρίσι Γκογιάλ... και
μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι «το ΔΝΤ δεν θέλει οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις"
(Από άρθρο του Real.gr)
Ποιός τις θέλει λοιπόν;;;;;
Read more ...
Γιατί διαβάζω ότι οι δανειστές δε θέλουν ή θέλησαν περικοπή των συντάξεων.
Μήπως ήταν "ελληνική" επινόηση και επιλογή το μέτρο αυτό; (ο πιο αδύνατος είναι και πιο εύκολος στόχος;)
Ιδού:
"...ανέφερε ο επικεφαλής της αποστολής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα, Ρίσι Γκογιάλ... και
μεταξύ άλλων, υποστήριξε ότι «το ΔΝΤ δεν θέλει οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις"
(Από άρθρο του Real.gr)
Ποιός τις θέλει λοιπόν;;;;;
Sunday, January 11, 2015
πρότασή μου, για την εδώ και τώρα ΕΞΑΛΕΙΨΗ της ΑΝΕΡΓΙΑΣ από την επομένη των εκλογών και ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ για μόνιμη Ανάπτυξη στη χώρα μας.
Φίλες και φίλοι
Ολοκλήρωσα την προσέγγισή μου και διαμόρφωσα την πρότασή μου, για την εδώ και τώρα ΕΞΑΛΕΙΨΗ της ΑΝΕΡΓΙΑΣ από την επομένη των εκλογών και ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ για μόνιμη Ανάπτυξη στη χώρα μας.
Προκαλώ οποιονδήποτε οικονομολόγο σε συζήτηση ή και αντιπαράθεση. Άλλωστε αυτή είναι η χρησιμότητα των δικτύων κοινωνικής δικτύωσης!
Για να μην ψάχνετε αποσπασματικά τα τρία volumes της δεύτερης ενότητας (η πρώτη βρίσκεται αποθηκευμένη στις σημειώσεις μου εδώ στο fb ήδη από το 2011) συγκέντρωσα και τα 3 # εδώ αμέσως παρακάτω. Καλή ανάγνωση και τα λέμε.
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #2
"Ού πολύ δέον χάριν έχειν, ώ βουλή τω κατηγόρω, ότι μοι παρεσκεύασται τον αγώνα τουτονί. Πρότερον γαρ ουκ είχον πρόφασιν..." Λυσίας, Υπέρ αδυνάτου λόγος.
Έτσι κι εγώ, πριν κατέβω υποψήφιος στις εκλογές αυτές, δεν "νομιμοποιούμουν" να βγω να φωνάξω και να γράψω για τα κακώς κείμενα, τα λάθη και τις σκοπιμότητες, που οδήγησαν τη χώρα και το λαό μας στη σημερινή αβάσταχτη οικονομική κρίση.
Όλοι γνωρίζουμε και ζούμε το τραγικό, κάπου ενάμισυ εκατομμύριο συμπολίτες μας να είναι άνεργοι. Ακούμε πολλά συνθήματα και άλλα τόσα "σχόλια συμπάθειας". Το "φιλικό χτύπημα στην πλάτη"! Και μετά; Τους ρωτάς και σηκώνουν τους ώμους με νόημα.
Φθάνει πια! Αυτά είναι κοροϊδίες!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ αντιμετώπισης της ανεργίας εδώ και τώρα. Λύση που να μηδενίσει την ανεργία από τη μια στιγμή στην άλλη, τώρα και όχι σε 5, 10 ή 20 χρόνια όπως μας παρουσιάζουν με περίσσιο καμάρι οι "κασσάνδρες" του νεοφιλελευθερισμού (τι όρος και αυτός- μεστός νοημάτων!)
Και που συγχρόνως η ίδια και μόνη λύση- συνταγή θα προκαλέσει και πραγματική ανάπτυξη!
Θα μου πείτε πως ονειρεύομαι. Θα σας απαντήσω πως εσείς πρέπει να ξυπνήσετε από το λήθαργο στον οποίο μας έριξαν εντέχνως πλην σαφώς, οι επιτήδειοι κερδοσκόποι.
Πριν περιγράψω όμως τη λύση που προτείνω, πρέπει να κάνω μια εισαγωγή, ώστε μετά να γίνουν κατανοητά αυτά που θα προτείνω.
Η κρίση του 2008, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ ως κρίση του Real Estate από τις φούσκες των ακινήτων και ξεπεράστηκε εύκολα εκεί με τη δοκιμασμένη μέθοδο του ελεγχόμενου κεντρικού νομισματικού πληθωρισμού, ήρθε και κατακάθησε πάνω από την Ευρωζώνη εξ αιτίας των δομικών της αδυναμιών για κεντρική αντιμετώπιση. Θέλω να πώ ότι αν αποφασίζονταν, για παράδειγμα, από τους ισχυρούς της Ευρώπης μια σχετική υποτίμηση του ευρώ, αυτή θα έπληττε ισότιμα και αναλογικά όλους τους πολίτες της ζώνης (λιγότερο αυτούς που θα είχαν λίγες αποταμιεύσεις και περισσότερο τους πιο πλούσιους). Πολύ δημοκρατικό όμως μέτρο για να υιοθετηθεί από μια Ένωση που δεν είναι Ένωση λαών, αλλά Ένωση κρατών ή καλύτερα Ένωση οικονομιών δηλαδή Ένωση που προασπίζει τα συμφέροντα των τραπεζών και των χρηματιστηρίων.
Στη δίνη αυτή πιάστηκε και η χώρα μας, ως ο "αδύνατος κρίκος" της Ευρωζώνης, εδώ και πέντε χρόνια και δε μπορεί να ανακάμψει.
Η κρίση όμως του 2008 δεν είναι η μεγαλύτερη που γνώρισε ο κόσμος τα τελευταία εκατό χρόνια. Πολύ μεγαλύτερη και σοβαρότερη
κρίση ήταν εκείνη του Κράχ του 1929 της Wall Street, που όμως και εκείνη ξεπεράστηκε επιτυχώς στις ΗΠΑ (που έχοντας αυτήν την εμπειρία ήξερε πως να αντιδράσει και τώρα).
Πως ξεπεράστηκε; Με το οικονομικό πρόγραμμα του προέδρου Φ. Ντ. Ρούζβελτ, που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως New Deal (Νέα Συμφωνία).
Για όσους δεν το γνωρίζουν, πρόκειται για μία μείξη δημοσίων επενδύσεων και απασχόλησης ανέργων, που εδράζεται πάνω στην Γενική Θεωρία της Απασχόλησης
του Τόκου και του Χρήματος που ολοκλήρωσε το 1936 ένας Άγγλος οικονομολόγος , ο Τζων Μέιναρντ Κέινς και κυρίως πάνω σε αυτό που ο Κέινς ονόμασε "Πολλαπλασιαστή".
Ήδη και πριν από το Κράχ του Οκτωβρίου του 1929 ο Κέινς έλεγε:
"Ο πληθωρισμός είναι άδικος και ο αποπληθωρισμός ασύμφορος. Από τους δύο χειρότερος είναι ο αποπληθωρισμός. Είναι χειρότερο, σε έναν κόσμο βυθισμένο στη φτώχεια, να προκαλέσεις ανεργία παρά να απογοητεύσεις τους κεφαλαιοκράτες".
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #3
Οι "ορθόδοξοι" οικονομολόγοι της δεκαετίας του 1920 έλεγαν ότι "υπάρχει ανεργία γιατί οι μισθοί είναι υπερβολικά υψηλοί με την υποστήριξη των συνδικάτων" και ότι έπρεπε να πέσουν οι μισθοί για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα ! Ήθελαν "ελεύθερη αγορά χωρίς περιορισμούς"! Σύστησαν "αυξήσεις των φόρων και δραστικές περικοπές δαπανών και ειδικά στα επιδόματα ανεργίας" ! Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως την πρεμούρα των ημερών μας για περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τα επιδόματα; Ο Κέινς το χαρακτήριζε "Το πιο ανόητο πράγμα που είχε ποτέ ακούσει"! Και φυσικά ακολούθησε το μεγάλο Κράχ του Οκτωβρίου του 1929!
Για τον Κέινς ήταν πιο λογικό να βάλουμε τους ανέργους να κάνουν κάτι -οτιδήποτε- και να πληρώνονται γι ´ αυτό, αντί να τους πληρώνουμε ελάχιστα ή καθόλου και να κάθονται άνεργοι. Αυτό σε συνδυασμό με την επενέργεια του Πολλαπλασιαστή θα δημιουργούσε και πάλι Πλήρη Απασχόληση. Ο Πολλαπλασιαστής σε συνδυασμό με την οριακή ροπή προς κατανάλωση (ΟΡΚ) το ότι δηλαδή το μεγαλύτερο ποσό από αυτά που θα πληρωθεί ο πρώην άνεργος, που θα βρει δουλειά, θα ξοδευτεί στην αγορά, άρα θα γίνει έσοδο κάποιου δέυτερου, κάποιου τρίτου στη συνέχεια κοκ, επαναφέρει την ιδανική ισορροπία παραγωγής προϊόντων τα οποία οι καταναλωτές μπορούν να αγοράσουν. Η αλυσίδα της ΟΡΚ και του Πολλαπλασιαστή έχουν ως αποτέλεσμα ότι κάθε 100 ευρώ που δίνονται στον κόσμο για κατανάλωση (πχ με τη μορφή αύξησης μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κλπ) έχει σαν αποτέλεσμα να κινηθούν 500 ευρώ στην αγορά (τελική επενέργεια πολλαπλασιαστή της τάξης του 5). Το ίδιο φυσικά, αλλά αντίστροφα, συμβαίνει και για κάθε 100 ευρώ μείωσης σε μισθούς και συντάξεις: Χάνονται 500 ευρώ από την κοινωνία.
Αυτό το τελευταίο συνέβη τα τελευταία 5-6 χρόνια στην Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπως και στις ΗΠΑ και τον κόσμο τα χρόνια που προηγήθηκαν, αλλά και ακολούθησαν, του Κράχ του 1929. Έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, και τα πράγματα θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν αν δεν αντιστραφεί η κατάσταση προς την κατεύθυνση Θετικού Πολλαπλασιαστή. Πως θα γίνει αυτό;
Θα τα πούμε στη συνέχεια.
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #4
Άκουσα δήλωση σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι μέχρι το 2030 δηλαδή τα επόμενα 15 χρόνια, η χώρα μας πρέπει να αποπληρώσει 291 δισεκατομμύρια σε τοκοχρεωλύσια προς τους δανειστές μας, που αντιστοιχούν στο 160% του σημερινού ΑΕΠ μας!
Φυσικά χωρίς πραγματική ανάπτυξη και με το συρρικνωμένο και συρρικνούμενο ΑΕΠ, θα συμφωνούσα μαζί του ότι είναι αδύνατον να βρεθούν αυτά τα λεφτά. Πρέπει λοιπόν να γίνει κάποια κίνηση, αντίστοιχη του New Deal του Φ Ντ Ρούζβελτ, που να προκαλέσει πραγματική και αληθινή ανάπτυξη στη χώρα μας. Και θα περιγράψω πως θα μπορούσε να γίνει:
1,2 εκατομμύρια άνεργοι προσλαμβάνονται αμέσως για 1 χρόνο από ένα φορέα που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό και διατίθενται με πρόγραμμα για να εργαστούν σε Δήμους (καθαριότητα που πάσχει, πάρκα και σε άλλα έργα) σε υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου, που έχουν ελλείψεις και στον ιδιωτικό τομέα (επιχειρήσεις θα μπορούν να ζητήσουν υπό όρους προσωπικό από τον φορέα αυτόν χωρίς να χρειάζεται να τους πληρώνουν οι ίδιες). Το 1,2 εκατομμύριο αυτό των ανέργων, που θα πληρώνεται από ευθείας από τον Φορέα, θα στοιχίσει = 1,2 εκατομ Χ 8.000/χρόνο = 9,6 δις το κόστος του πρότζεκτ για ένα χρόνο. Χρωστάμε 291 δις ΑΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ 300! Ποιά η διαφορά. ΟΜΩΣ αυτά τα 10 δις που θα εξαλείψουν την ανεργία τον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με τον Πολλαπλασιαστή 5 του Κέινς και την ΟΡΚ (που εξηγήσαμε στα προηγούμενα # ) θα προκαλέσουν κίνηση Χ 5= 50 δις ευρώ στην πραγματική ελληνική οικονομία, πάντα τον πρώτο χρόνο. Επειδή δε, αυτά τα 10 δις δεν θα μοιραστούν δίκην επιδομάτων ή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος κλπ, αλλά σαν αντίτιμο (μισθοί) πραγματικής εργασίας, σε πραγματικές δουλειές, από πραγματικούς εργοδότες, τότε στην πρώτη αυτή "κίνηση" των 50 δις πρέπει να συναθροιστεί και το όφελος από τον Πολλαπλασιαστή του όγκου της πραγματικής εργασίας που θα διεξαχθεί και του έργου που θα παραχθεί. Εάν αυτό είναι για παράδειγμα της τάξης του 1 προς 5 σε σχέση με το ύψος των αμοιβών 10 δις Χ 5= 50 δις έργου με Πολλαπλασιαστή και αυτό το 5 του Κέινς = 250 δις που θα κινηθούν στην ελληνική οικονομία σε 1 χρόνο = > του σημερινού ΑΕΠ ή υπερδιπλασιασμός του σε 1 χρόνο. Τα δευτερογενή οφέλη της οικονομίας θα αποπληρώσουν τα αρχικά 10 δις και θα παράξουν το κεφάλαιο των μισθών των ανέργων για να διατηρήσουν τις εργασίες τους και το δεύτερο χρόνο κ ο κ.
ΑΥΤΟ ήταν και έτσι λειτούργησε το New Deal. Έτσι και μόνον έτσι θα λυθεί ΕΔΩ και ΤΩΡΑ το πρόβλημα και της ανεργίας αλλά και της πραγματικής ανάπτυξης!
Αλέξανδρος Α Αθανασίου
καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων
υποψήφιος βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
Read more ...
Ολοκλήρωσα την προσέγγισή μου και διαμόρφωσα την πρότασή μου, για την εδώ και τώρα ΕΞΑΛΕΙΨΗ της ΑΝΕΡΓΙΑΣ από την επομένη των εκλογών και ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ για μόνιμη Ανάπτυξη στη χώρα μας.
Προκαλώ οποιονδήποτε οικονομολόγο σε συζήτηση ή και αντιπαράθεση. Άλλωστε αυτή είναι η χρησιμότητα των δικτύων κοινωνικής δικτύωσης!
Για να μην ψάχνετε αποσπασματικά τα τρία volumes της δεύτερης ενότητας (η πρώτη βρίσκεται αποθηκευμένη στις σημειώσεις μου εδώ στο fb ήδη από το 2011) συγκέντρωσα και τα 3 # εδώ αμέσως παρακάτω. Καλή ανάγνωση και τα λέμε.
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #2
"Ού πολύ δέον χάριν έχειν, ώ βουλή τω κατηγόρω, ότι μοι παρεσκεύασται τον αγώνα τουτονί. Πρότερον γαρ ουκ είχον πρόφασιν..." Λυσίας, Υπέρ αδυνάτου λόγος.
Έτσι κι εγώ, πριν κατέβω υποψήφιος στις εκλογές αυτές, δεν "νομιμοποιούμουν" να βγω να φωνάξω και να γράψω για τα κακώς κείμενα, τα λάθη και τις σκοπιμότητες, που οδήγησαν τη χώρα και το λαό μας στη σημερινή αβάσταχτη οικονομική κρίση.
Όλοι γνωρίζουμε και ζούμε το τραγικό, κάπου ενάμισυ εκατομμύριο συμπολίτες μας να είναι άνεργοι. Ακούμε πολλά συνθήματα και άλλα τόσα "σχόλια συμπάθειας". Το "φιλικό χτύπημα στην πλάτη"! Και μετά; Τους ρωτάς και σηκώνουν τους ώμους με νόημα.
Φθάνει πια! Αυτά είναι κοροϊδίες!
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ αντιμετώπισης της ανεργίας εδώ και τώρα. Λύση που να μηδενίσει την ανεργία από τη μια στιγμή στην άλλη, τώρα και όχι σε 5, 10 ή 20 χρόνια όπως μας παρουσιάζουν με περίσσιο καμάρι οι "κασσάνδρες" του νεοφιλελευθερισμού (τι όρος και αυτός- μεστός νοημάτων!)
Και που συγχρόνως η ίδια και μόνη λύση- συνταγή θα προκαλέσει και πραγματική ανάπτυξη!
Θα μου πείτε πως ονειρεύομαι. Θα σας απαντήσω πως εσείς πρέπει να ξυπνήσετε από το λήθαργο στον οποίο μας έριξαν εντέχνως πλην σαφώς, οι επιτήδειοι κερδοσκόποι.
Πριν περιγράψω όμως τη λύση που προτείνω, πρέπει να κάνω μια εισαγωγή, ώστε μετά να γίνουν κατανοητά αυτά που θα προτείνω.
Η κρίση του 2008, που ξεκίνησε στις ΗΠΑ ως κρίση του Real Estate από τις φούσκες των ακινήτων και ξεπεράστηκε εύκολα εκεί με τη δοκιμασμένη μέθοδο του ελεγχόμενου κεντρικού νομισματικού πληθωρισμού, ήρθε και κατακάθησε πάνω από την Ευρωζώνη εξ αιτίας των δομικών της αδυναμιών για κεντρική αντιμετώπιση. Θέλω να πώ ότι αν αποφασίζονταν, για παράδειγμα, από τους ισχυρούς της Ευρώπης μια σχετική υποτίμηση του ευρώ, αυτή θα έπληττε ισότιμα και αναλογικά όλους τους πολίτες της ζώνης (λιγότερο αυτούς που θα είχαν λίγες αποταμιεύσεις και περισσότερο τους πιο πλούσιους). Πολύ δημοκρατικό όμως μέτρο για να υιοθετηθεί από μια Ένωση που δεν είναι Ένωση λαών, αλλά Ένωση κρατών ή καλύτερα Ένωση οικονομιών δηλαδή Ένωση που προασπίζει τα συμφέροντα των τραπεζών και των χρηματιστηρίων.
Στη δίνη αυτή πιάστηκε και η χώρα μας, ως ο "αδύνατος κρίκος" της Ευρωζώνης, εδώ και πέντε χρόνια και δε μπορεί να ανακάμψει.
Η κρίση όμως του 2008 δεν είναι η μεγαλύτερη που γνώρισε ο κόσμος τα τελευταία εκατό χρόνια. Πολύ μεγαλύτερη και σοβαρότερη
κρίση ήταν εκείνη του Κράχ του 1929 της Wall Street, που όμως και εκείνη ξεπεράστηκε επιτυχώς στις ΗΠΑ (που έχοντας αυτήν την εμπειρία ήξερε πως να αντιδράσει και τώρα).
Πως ξεπεράστηκε; Με το οικονομικό πρόγραμμα του προέδρου Φ. Ντ. Ρούζβελτ, που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως New Deal (Νέα Συμφωνία).
Για όσους δεν το γνωρίζουν, πρόκειται για μία μείξη δημοσίων επενδύσεων και απασχόλησης ανέργων, που εδράζεται πάνω στην Γενική Θεωρία της Απασχόλησης
του Τόκου και του Χρήματος που ολοκλήρωσε το 1936 ένας Άγγλος οικονομολόγος , ο Τζων Μέιναρντ Κέινς και κυρίως πάνω σε αυτό που ο Κέινς ονόμασε "Πολλαπλασιαστή".
Ήδη και πριν από το Κράχ του Οκτωβρίου του 1929 ο Κέινς έλεγε:
"Ο πληθωρισμός είναι άδικος και ο αποπληθωρισμός ασύμφορος. Από τους δύο χειρότερος είναι ο αποπληθωρισμός. Είναι χειρότερο, σε έναν κόσμο βυθισμένο στη φτώχεια, να προκαλέσεις ανεργία παρά να απογοητεύσεις τους κεφαλαιοκράτες".
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #3
Οι "ορθόδοξοι" οικονομολόγοι της δεκαετίας του 1920 έλεγαν ότι "υπάρχει ανεργία γιατί οι μισθοί είναι υπερβολικά υψηλοί με την υποστήριξη των συνδικάτων" και ότι έπρεπε να πέσουν οι μισθοί για να υπάρξει ανταγωνιστικότητα ! Ήθελαν "ελεύθερη αγορά χωρίς περιορισμούς"! Σύστησαν "αυξήσεις των φόρων και δραστικές περικοπές δαπανών και ειδικά στα επιδόματα ανεργίας" ! Σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως την πρεμούρα των ημερών μας για περικοπές στους μισθούς, τις συντάξεις και τα επιδόματα; Ο Κέινς το χαρακτήριζε "Το πιο ανόητο πράγμα που είχε ποτέ ακούσει"! Και φυσικά ακολούθησε το μεγάλο Κράχ του Οκτωβρίου του 1929!
Για τον Κέινς ήταν πιο λογικό να βάλουμε τους ανέργους να κάνουν κάτι -οτιδήποτε- και να πληρώνονται γι ´ αυτό, αντί να τους πληρώνουμε ελάχιστα ή καθόλου και να κάθονται άνεργοι. Αυτό σε συνδυασμό με την επενέργεια του Πολλαπλασιαστή θα δημιουργούσε και πάλι Πλήρη Απασχόληση. Ο Πολλαπλασιαστής σε συνδυασμό με την οριακή ροπή προς κατανάλωση (ΟΡΚ) το ότι δηλαδή το μεγαλύτερο ποσό από αυτά που θα πληρωθεί ο πρώην άνεργος, που θα βρει δουλειά, θα ξοδευτεί στην αγορά, άρα θα γίνει έσοδο κάποιου δέυτερου, κάποιου τρίτου στη συνέχεια κοκ, επαναφέρει την ιδανική ισορροπία παραγωγής προϊόντων τα οποία οι καταναλωτές μπορούν να αγοράσουν. Η αλυσίδα της ΟΡΚ και του Πολλαπλασιαστή έχουν ως αποτέλεσμα ότι κάθε 100 ευρώ που δίνονται στον κόσμο για κατανάλωση (πχ με τη μορφή αύξησης μισθών, συντάξεων, επιδομάτων κλπ) έχει σαν αποτέλεσμα να κινηθούν 500 ευρώ στην αγορά (τελική επενέργεια πολλαπλασιαστή της τάξης του 5). Το ίδιο φυσικά, αλλά αντίστροφα, συμβαίνει και για κάθε 100 ευρώ μείωσης σε μισθούς και συντάξεις: Χάνονται 500 ευρώ από την κοινωνία.
Αυτό το τελευταίο συνέβη τα τελευταία 5-6 χρόνια στην Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωζώνης, όπως και στις ΗΠΑ και τον κόσμο τα χρόνια που προηγήθηκαν, αλλά και ακολούθησαν, του Κράχ του 1929. Έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε, και τα πράγματα θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν αν δεν αντιστραφεί η κατάσταση προς την κατεύθυνση Θετικού Πολλαπλασιαστή. Πως θα γίνει αυτό;
Θα τα πούμε στη συνέχεια.
Νεοκεινσιανισμός ή Αυτονόητο #4
Άκουσα δήλωση σε τηλεοπτικό σταθμό, ότι μέχρι το 2030 δηλαδή τα επόμενα 15 χρόνια, η χώρα μας πρέπει να αποπληρώσει 291 δισεκατομμύρια σε τοκοχρεωλύσια προς τους δανειστές μας, που αντιστοιχούν στο 160% του σημερινού ΑΕΠ μας!
Φυσικά χωρίς πραγματική ανάπτυξη και με το συρρικνωμένο και συρρικνούμενο ΑΕΠ, θα συμφωνούσα μαζί του ότι είναι αδύνατον να βρεθούν αυτά τα λεφτά. Πρέπει λοιπόν να γίνει κάποια κίνηση, αντίστοιχη του New Deal του Φ Ντ Ρούζβελτ, που να προκαλέσει πραγματική και αληθινή ανάπτυξη στη χώρα μας. Και θα περιγράψω πως θα μπορούσε να γίνει:
1,2 εκατομμύρια άνεργοι προσλαμβάνονται αμέσως για 1 χρόνο από ένα φορέα που θα συσταθεί για το σκοπό αυτό και διατίθενται με πρόγραμμα για να εργαστούν σε Δήμους (καθαριότητα που πάσχει, πάρκα και σε άλλα έργα) σε υπηρεσίες του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημόσιου, που έχουν ελλείψεις και στον ιδιωτικό τομέα (επιχειρήσεις θα μπορούν να ζητήσουν υπό όρους προσωπικό από τον φορέα αυτόν χωρίς να χρειάζεται να τους πληρώνουν οι ίδιες). Το 1,2 εκατομμύριο αυτό των ανέργων, που θα πληρώνεται από ευθείας από τον Φορέα, θα στοιχίσει = 1,2 εκατομ Χ 8.000/χρόνο = 9,6 δις το κόστος του πρότζεκτ για ένα χρόνο. Χρωστάμε 291 δις ΑΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ 300! Ποιά η διαφορά. ΟΜΩΣ αυτά τα 10 δις που θα εξαλείψουν την ανεργία τον πρώτο χρόνο, σύμφωνα με τον Πολλαπλασιαστή 5 του Κέινς και την ΟΡΚ (που εξηγήσαμε στα προηγούμενα # ) θα προκαλέσουν κίνηση Χ 5= 50 δις ευρώ στην πραγματική ελληνική οικονομία, πάντα τον πρώτο χρόνο. Επειδή δε, αυτά τα 10 δις δεν θα μοιραστούν δίκην επιδομάτων ή ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος κλπ, αλλά σαν αντίτιμο (μισθοί) πραγματικής εργασίας, σε πραγματικές δουλειές, από πραγματικούς εργοδότες, τότε στην πρώτη αυτή "κίνηση" των 50 δις πρέπει να συναθροιστεί και το όφελος από τον Πολλαπλασιαστή του όγκου της πραγματικής εργασίας που θα διεξαχθεί και του έργου που θα παραχθεί. Εάν αυτό είναι για παράδειγμα της τάξης του 1 προς 5 σε σχέση με το ύψος των αμοιβών 10 δις Χ 5= 50 δις έργου με Πολλαπλασιαστή και αυτό το 5 του Κέινς = 250 δις που θα κινηθούν στην ελληνική οικονομία σε 1 χρόνο = > του σημερινού ΑΕΠ ή υπερδιπλασιασμός του σε 1 χρόνο. Τα δευτερογενή οφέλη της οικονομίας θα αποπληρώσουν τα αρχικά 10 δις και θα παράξουν το κεφάλαιο των μισθών των ανέργων για να διατηρήσουν τις εργασίες τους και το δεύτερο χρόνο κ ο κ.
ΑΥΤΟ ήταν και έτσι λειτούργησε το New Deal. Έτσι και μόνον έτσι θα λυθεί ΕΔΩ και ΤΩΡΑ το πρόβλημα και της ανεργίας αλλά και της πραγματικής ανάπτυξης!
Αλέξανδρος Α Αθανασίου
καθηγητής διοίκησης επιχειρήσεων
υποψήφιος βουλευτής Α΄Θεσσαλονίκης
ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΩΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΩΝ
Sunday, January 4, 2015
Για όσους δεν άκουσαν, δεν ξέρουν ή δε διάβασαν:
Για όσους δεν άκουσαν, δεν ξέρουν ή δε διάβασαν:
Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέφερε ότι «ξεκινάμε από την αρχή, όχι από το μηδέν και αρχή είναι οι αξίες μας» σημειώνοντας ότι το «Κίνημα» εμπνέεται από «τις αξίες και τις ζωντανές παραδόσεις του Ανθρωπισμού, του Διαφωτισμού, του Πολιτικού Φιλελευθερισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Οικολογίας», και πως φιλοδοξεί να σφυρηλατήσει και να εκφράσει πολιτικά «μια κοινωνική συμμαχία που είναι ταυτοχρόνως Συμμαχία Δικαιοσύνης και Δημιουργίας, βάσει των αξιών και των αρχών μας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέφερε ότι «ξεκινάμε από την αρχή, όχι από το μηδέν και αρχή είναι οι αξίες μας» σημειώνοντας ότι το «Κίνημα» εμπνέεται από «τις αξίες και τις ζωντανές παραδόσεις του Ανθρωπισμού, του Διαφωτισμού, του Πολιτικού Φιλελευθερισμού, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και της Οικολογίας», και πως φιλοδοξεί να σφυρηλατήσει και να εκφράσει πολιτικά «μια κοινωνική συμμαχία που είναι ταυτοχρόνως Συμμαχία Δικαιοσύνης και Δημιουργίας, βάσει των αξιών και των αρχών μας.
Μίλησε για την επανάσταση του αυτονόητου και τόνισε ότι «η Ελλάδα μπορεί» μιλώντας για τον νέο πατριωτισμό και σε αυτό το πλαίσιο σημείωσε ότι «θα παλέψουμε ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει το δικό της σχέδιο, ένα ελληνικό και πατριωτικό σχέδιο». Μόνο ένα σχέδιο, είπε, «θα μας δώσει δύναμη διαπραγματευτική απέναντι σε εταίρους και δανειστές, στη σημερινή συγκυρία, ώστε να πούμε: όχι άλλη πολιτική λιτότητας. Μόνο έτσι μπορούμε να πετύχουμε και τους καλύτερους όρους στην διαπραγμάτευση για τη διαχείριση του χρέους μας». Το Σχέδιο αυτό βασίζεται στο ένα τρίπτυχο - Απελευθέρωση, Ανθρωπιά και Αλληλεγγύη.
Ασκώντας κριτικής στις κυβερνήσεις της ΝΔ μίλησε για στρεβλώσεις και εξαρτήσεις της χώρας που «αντί να αντιμετωπιστούν δημιουργώντας ένα κράτος δικαίου, ενισχύθηκαν συνειδητά από συντηρητικές κυβερνήσεις» με τρόπο που «μας κατέστησε ευάλωτους στη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση και έκθετους όσον αφορά στην εκπλήρωση των ευρωπαϊκών μας υποχρεώσεων».
Subscribe to:
Posts
(
Atom
)