Σήμερα θα ακουστώ Σήμερα θα ακουστώ φεντεραλιστής:
Ή ενωνόμαστε ή χανόμαστε!
Και δεν εννοώ μόνο στο εσωτερικό της "επαρχίας" μας. Κυρίως στην Ευρώπη. Και το ίδιο λέει και ο Ντράγκι όπως διαβάζω στο real:
"Αλλάξτε την Ευρώπη με δομικές μεταρρυθμίσεις και πολιτική ενοποίηση προτρέπει ο Μάριο Ντράγκι τις κυβερνήσεις την Ευρωζώνης στην ομιλία του στη Sintra της Πορτογαλίας όπου λαμβάνει χώρα ο συνέδριο της ΕΚΤ«ECB Forum on Central Banking Inflation and Unemployment in Europe».
Ταυτόχρονα ο κορυφαίος Τραπεζίτης στέλνει έμμεσο μήνυμα με αποδέκτη την Ελλάδα ότι σε μια νομισματική ένωση «η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα τις εξελίξεις σε συγκεκριμένες χώρες».
Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι προτρέπει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζοντας ότι «για τα μέλη της νομισματικής ένωσης η ανθεκτικότητα είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθούν κλυδωνισμοί που θα οδηγήσουν σε υψηλότερη ανεργία, και με την πάροδο του χρόνου, σε μόνιμη οικονομική απόκλιση»."
Γιατί αλλιώς, λέω εγώ, η Νομισματική Ενοποίηση θα γίνει μπούμερανγκ και θα βαρέσει κατακούτελα όλες τις χώρες της ΟΝΕ και μη νομίσει καμιά ότι θα τη γλυτώσει. Να θυμίσω μόνο ότι μετά την προηγούμενη Ευρωπαική Νομισματική Ένωση, την περιβόητη "Λατινική Ένωση" (έχω γράψει εδώ στο fb σχετικά) ακολούθησαν πόλεμοι και πείνα στην Ευρώπη και όχι μόνον!
Στις ΗΠΑ είχαν φερθεί πιο έξυπνα: Πρώτα ενώθηκαν πολιτικά οι Πολιτείες (δες τα κράτη μέλη), ξεκαθάρισαν τις "διαφορές" τους (δες αμερικανικός εμφύλιος) και στο τέλος ενώθηκαν νομισματικά με μια κεντρική τράπεζα (δες FED).
Στην Ευρώπη τα κάναμε όλα ανάποδα: πρώτα σφαχτήκαμε, επανειλημμένα μάλιστα, μετά ενωθήκαμε οικονομικά (δες ΕΚΑΧ, ΕΚΑΕ, ΕΟΚ και ΕΕ), μετά νομισματικά (ΟΝΕ- και όχι όλα τα κράτη μέλη) και όχι ακόμα πολιτικά- και δεν το βλέπω ούτε στο μέλλον. Οι Άγγλοι λοξοκοιτάζουν προς την έξοδο. Είχε δίκιο ο ΝτεΓκώλ που δεν τους ήθελε μέσα, ισχυριζόμενος ότι "θα μας διέλυαν με το "ρωμαϊκό" τους "διαίρει και βασίλευε"!
Τι μας μένει λοιπόν; Όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης, να το δούμε πλέον "Φεντεραλιστές". Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, σπέκουλα και εκμετάλλευση των αδύνατων από τους ισχυρούς κάθε είδους.
Ή ενωνόμαστε ή χανόμαστε!
Και δεν εννοώ μόνο στο εσωτερικό της "επαρχίας" μας. Κυρίως στην Ευρώπη. Και το ίδιο λέει και ο Ντράγκι όπως διαβάζω στο real:
"Αλλάξτε την Ευρώπη με δομικές μεταρρυθμίσεις και πολιτική ενοποίηση προτρέπει ο Μάριο Ντράγκι τις κυβερνήσεις την Ευρωζώνης στην ομιλία του στη Sintra της Πορτογαλίας όπου λαμβάνει χώρα ο συνέδριο της ΕΚΤ«ECB Forum on Central Banking Inflation and Unemployment in Europe».
Ταυτόχρονα ο κορυφαίος Τραπεζίτης στέλνει έμμεσο μήνυμα με αποδέκτη την Ελλάδα ότι σε μια νομισματική ένωση «η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα τις εξελίξεις σε συγκεκριμένες χώρες».
Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι προτρέπει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζοντας ότι «για τα μέλη της νομισματικής ένωσης η ανθεκτικότητα είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθούν κλυδωνισμοί που θα οδηγήσουν σε υψηλότερη ανεργία, και με την πάροδο του χρόνου, σε μόνιμη οικονομική απόκλιση»."
Γιατί αλλιώς, λέω εγώ, η Νομισματική Ενοποίηση θα γίνει μπούμερανγκ και θα βαρέσει κατακούτελα όλες τις χώρες της ΟΝΕ και μη νομίσει καμιά ότι θα τη γλυτώσει. Να θυμίσω μόνο ότι μετά την προηγούμενη Ευρωπαική Νομισματική Ένωση, την περιβόητη "Λατινική Ένωση" (έχω γράψει εδώ στο fb σχετικά) ακολούθησαν πόλεμοι και πείνα στην Ευρώπη και όχι μόνον!
Στις ΗΠΑ είχαν φερθεί πιο έξυπνα: Πρώτα ενώθηκαν πολιτικά οι Πολιτείες (δες τα κράτη μέλη), ξεκαθάρισαν τις "διαφορές" τους (δες αμερικανικός εμφύλιος) και στο τέλος ενώθηκαν νομισματικά με μια κεντρική τράπεζα (δες FED).
Στην Ευρώπη τα κάναμε όλα ανάποδα: πρώτα σφαχτήκαμε, επανειλημμένα μάλιστα, μετά ενωθήκαμε οικονομικά (δες ΕΚΑΧ, ΕΚΑΕ, ΕΟΚ και ΕΕ), μετά νομισματικά (ΟΝΕ- και όχι όλα τα κράτη μέλη) και όχι ακόμα πολιτικά- και δεν το βλέπω ούτε στο μέλλον. Οι Άγγλοι λοξοκοιτάζουν προς την έξοδο. Είχε δίκιο ο ΝτεΓκώλ που δεν τους ήθελε μέσα, ισχυριζόμενος ότι "θα μας διέλυαν με το "ρωμαϊκό" τους "διαίρει και βασίλευε"!
Τι μας μένει λοιπόν; Όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης, να το δούμε πλέον "Φεντεραλιστές". Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, σπέκουλα και εκμετάλλευση των αδύνατων από τους ισχυρούς κάθε είδους.
Read more ...
Ή ενωνόμαστε ή χανόμαστε!
Και δεν εννοώ μόνο στο εσωτερικό της "επαρχίας" μας. Κυρίως στην Ευρώπη. Και το ίδιο λέει και ο Ντράγκι όπως διαβάζω στο real:
"Αλλάξτε την Ευρώπη με δομικές μεταρρυθμίσεις και πολιτική ενοποίηση προτρέπει ο Μάριο Ντράγκι τις κυβερνήσεις την Ευρωζώνης στην ομιλία του στη Sintra της Πορτογαλίας όπου λαμβάνει χώρα ο συνέδριο της ΕΚΤ«ECB Forum on Central Banking Inflation and Unemployment in Europe».
Ταυτόχρονα ο κορυφαίος Τραπεζίτης στέλνει έμμεσο μήνυμα με αποδέκτη την Ελλάδα ότι σε μια νομισματική ένωση «η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα τις εξελίξεις σε συγκεκριμένες χώρες».
Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι προτρέπει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζοντας ότι «για τα μέλη της νομισματικής ένωσης η ανθεκτικότητα είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθούν κλυδωνισμοί που θα οδηγήσουν σε υψηλότερη ανεργία, και με την πάροδο του χρόνου, σε μόνιμη οικονομική απόκλιση»."
Γιατί αλλιώς, λέω εγώ, η Νομισματική Ενοποίηση θα γίνει μπούμερανγκ και θα βαρέσει κατακούτελα όλες τις χώρες της ΟΝΕ και μη νομίσει καμιά ότι θα τη γλυτώσει. Να θυμίσω μόνο ότι μετά την προηγούμενη Ευρωπαική Νομισματική Ένωση, την περιβόητη "Λατινική Ένωση" (έχω γράψει εδώ στο fb σχετικά) ακολούθησαν πόλεμοι και πείνα στην Ευρώπη και όχι μόνον!
Στις ΗΠΑ είχαν φερθεί πιο έξυπνα: Πρώτα ενώθηκαν πολιτικά οι Πολιτείες (δες τα κράτη μέλη), ξεκαθάρισαν τις "διαφορές" τους (δες αμερικανικός εμφύλιος) και στο τέλος ενώθηκαν νομισματικά με μια κεντρική τράπεζα (δες FED).
Στην Ευρώπη τα κάναμε όλα ανάποδα: πρώτα σφαχτήκαμε, επανειλημμένα μάλιστα, μετά ενωθήκαμε οικονομικά (δες ΕΚΑΧ, ΕΚΑΕ, ΕΟΚ και ΕΕ), μετά νομισματικά (ΟΝΕ- και όχι όλα τα κράτη μέλη) και όχι ακόμα πολιτικά- και δεν το βλέπω ούτε στο μέλλον. Οι Άγγλοι λοξοκοιτάζουν προς την έξοδο. Είχε δίκιο ο ΝτεΓκώλ που δεν τους ήθελε μέσα, ισχυριζόμενος ότι "θα μας διέλυαν με το "ρωμαϊκό" τους "διαίρει και βασίλευε"!
Τι μας μένει λοιπόν; Όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης, να το δούμε πλέον "Φεντεραλιστές". Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, σπέκουλα και εκμετάλλευση των αδύνατων από τους ισχυρούς κάθε είδους.
Και δεν εννοώ μόνο στο εσωτερικό της "επαρχίας" μας. Κυρίως στην Ευρώπη. Και το ίδιο λέει και ο Ντράγκι όπως διαβάζω στο real:
"Αλλάξτε την Ευρώπη με δομικές μεταρρυθμίσεις και πολιτική ενοποίηση προτρέπει ο Μάριο Ντράγκι τις κυβερνήσεις την Ευρωζώνης στην ομιλία του στη Sintra της Πορτογαλίας όπου λαμβάνει χώρα ο συνέδριο της ΕΚΤ«ECB Forum on Central Banking Inflation and Unemployment in Europe».
Ταυτόχρονα ο κορυφαίος Τραπεζίτης στέλνει έμμεσο μήνυμα με αποδέκτη την Ελλάδα ότι σε μια νομισματική ένωση «η νομισματική πολιτική δεν μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα τις εξελίξεις σε συγκεκριμένες χώρες».
Πρόεδρος της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι προτρέπει τις κυβερνήσεις της ευρωζώνης να εφαρμόσουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις υπογραμμίζοντας ότι «για τα μέλη της νομισματικής ένωσης η ανθεκτικότητα είναι ζωτικής σημασίας για να αποφευχθούν κλυδωνισμοί που θα οδηγήσουν σε υψηλότερη ανεργία, και με την πάροδο του χρόνου, σε μόνιμη οικονομική απόκλιση»."
Γιατί αλλιώς, λέω εγώ, η Νομισματική Ενοποίηση θα γίνει μπούμερανγκ και θα βαρέσει κατακούτελα όλες τις χώρες της ΟΝΕ και μη νομίσει καμιά ότι θα τη γλυτώσει. Να θυμίσω μόνο ότι μετά την προηγούμενη Ευρωπαική Νομισματική Ένωση, την περιβόητη "Λατινική Ένωση" (έχω γράψει εδώ στο fb σχετικά) ακολούθησαν πόλεμοι και πείνα στην Ευρώπη και όχι μόνον!
Στις ΗΠΑ είχαν φερθεί πιο έξυπνα: Πρώτα ενώθηκαν πολιτικά οι Πολιτείες (δες τα κράτη μέλη), ξεκαθάρισαν τις "διαφορές" τους (δες αμερικανικός εμφύλιος) και στο τέλος ενώθηκαν νομισματικά με μια κεντρική τράπεζα (δες FED).
Στην Ευρώπη τα κάναμε όλα ανάποδα: πρώτα σφαχτήκαμε, επανειλημμένα μάλιστα, μετά ενωθήκαμε οικονομικά (δες ΕΚΑΧ, ΕΚΑΕ, ΕΟΚ και ΕΕ), μετά νομισματικά (ΟΝΕ- και όχι όλα τα κράτη μέλη) και όχι ακόμα πολιτικά- και δεν το βλέπω ούτε στο μέλλον. Οι Άγγλοι λοξοκοιτάζουν προς την έξοδο. Είχε δίκιο ο ΝτεΓκώλ που δεν τους ήθελε μέσα, ισχυριζόμενος ότι "θα μας διέλυαν με το "ρωμαϊκό" τους "διαίρει και βασίλευε"!
Τι μας μένει λοιπόν; Όσοι πιστεύουμε στην αναγκαιότητα της Ενωμένης Ευρώπης, να το δούμε πλέον "Φεντεραλιστές". Όλα τα άλλα είναι φούμαρα, σπέκουλα και εκμετάλλευση των αδύνατων από τους ισχυρούς κάθε είδους.
