Τερατογέννεση!
Προσέξτε πότε τα είχα πει αυτά, δηλ πότε έκανα αυτή τη σημείωση στο fb, γιατί προφορικά τα έλεγα στα σεμινάρια ήδη από το 2002!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως...φαρσοκωμωδία με τραγικές συνέπειες!
Η περίφημη ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ενοποίηση) δεν είναι η πρώτη νομισματική ενοποίηση της σύγχρονης Ευρώπης. Εκατόν είκοσι χρόνια περίπου πριν τη συνθήκη του Μάαστριχ και 130 χρόνια πριν την υιοθέτηση του κοινού ευρωπαικού νομίσματος, ήδη το 1870, η Ελλάδα ακολούθησε την Ευρωπαική Νομισματική Ενοποίηση, την "Λατινική Ένωση", στην οποία συμμετείχαν επίσης η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ιταλία, ενώ η οικονομική της ισχύς
κάλυπτε και όλες της χώρες της γαλλικής επιρροής, όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία και φυσικά τα Βαλκάνια.
Στην ουσία ΕΞΙΣΩΣΑΝ τα εθνικά τους νομίσματα.
Στα λογοτεχνικά κείμενα της εποχής συναντάμε έμμεσες αναφορές, όπως εκείνο το "έμβασμα" που έλαβε η ηρωίδα του διηγήματος του Παπαδιαμάντη η "Σταχομαζώχτρα".
Στην πράξη, ακόμα και στη δεκαετία του '50, στη Β. Ελλάδα, οι σοβαρές συναλλαγές γίνονταν σε "κοκοράκια" (το χρυσό εικοσόφραγκο της Γαλλικής Δημοκρατίας, αντίστοιχο με το "ναπολεόνι").
Για την ιστορία αναφέρω ότι από συστάσεως του ελληνικού χαρτονομίσματος και μέχρι το 1928 , αυτά "κόβονταν" από τέσσερις ιδιωτικές τράπεζες, που είχαν το δικαίωμα αυτό για την γεωγραφική τους περιοχή: την Εθνική Τράπεζα, την Ιονική Τράπεζα, την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας και την Τράπεζα Κρήτης για τις ομώνυμες περιοχές.
Το 1927, λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Ελλάδα είχε και πάλι πρωχεύσει (μία από τις πολλές φορές που πτώχευσε στην σύγχρονη ιστορία της. Η τελευταία φορά που ιστορικά αναφέρεται πτώχευση στην αρχαία Ελλάδα, είναι μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου και την ήττα του αθηναικού συνασπισμού. Τότε η "Νέα Αθηναική Δημοκρατία" είχε προστρέξει στην οικονομική στήριξη των ασθενέστερων ομάδων, από τις πιο εύπορες, μέσω νέων μορφών χορηγιών, όπως το "Θεωρικόν Διόβολον").
Το 1927 λοιπόν, ήρθαν στην Ελλάδα "οικονομολόγοι" - εκπρόσωποι των διεθνών οργανισμών που ανέλαβαν την οικονομική "αναδιάρθρωση" του ελληνικού κράτους για λογαριασμό των δανειστών μας! Έτσι το 1928 εκχωρήθηκε στη νεοιδρυθείσα Τράπεζα της Ελλάδος το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει τα χαρτονομίσματά μας, έως και σήμερα.
Της Ευρωπαικής Νομισματικής Ενοποίησης ακολούθησαν δύο Παγκόσμιοι και δύο Βαλκανικοί πόλεμοι!
Επιμύθιο: Δεν μπορεί να υπάρχει νομισματική ενοποίηαη, χωρίς να προηγηθεί Πολιτική Ενοποίηση. Πρόκειται για "τερατογέννεση" με επικίνδυνες συνέπειες, σαν αυτές που ζούμε σήμερα!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως...φαρσοκωμωδία με τραγικές συνέπειες!
Η περίφημη ΟΝΕ (Οικονομική Νομισματική Ενοποίηση) δεν είναι η πρώτη νομισματική ενοποίηση της σύγχρονης Ευρώπης. Εκατόν είκοσι χρόνια περίπου πριν τη συνθήκη του Μάαστριχ και 130 χρόνια πριν την υιοθέτηση του κοινού ευρωπαικού νομίσματος, ήδη το 1870, η Ελλάδα ακολούθησε την Ευρωπαική Νομισματική Ενοποίηση, την "Λατινική Ένωση", στην οποία συμμετείχαν επίσης η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ιταλία, ενώ η οικονομική της ισχύς
κάλυπτε και όλες της χώρες της γαλλικής επιρροής, όπως η Οθωμανική Αυτοκρατορία και φυσικά τα Βαλκάνια.
Στην ουσία ΕΞΙΣΩΣΑΝ τα εθνικά τους νομίσματα.
Στα λογοτεχνικά κείμενα της εποχής συναντάμε έμμεσες αναφορές, όπως εκείνο το "έμβασμα" που έλαβε η ηρωίδα του διηγήματος του Παπαδιαμάντη η "Σταχομαζώχτρα".
Στην πράξη, ακόμα και στη δεκαετία του '50, στη Β. Ελλάδα, οι σοβαρές συναλλαγές γίνονταν σε "κοκοράκια" (το χρυσό εικοσόφραγκο της Γαλλικής Δημοκρατίας, αντίστοιχο με το "ναπολεόνι").
Για την ιστορία αναφέρω ότι από συστάσεως του ελληνικού χαρτονομίσματος και μέχρι το 1928 , αυτά "κόβονταν" από τέσσερις ιδιωτικές τράπεζες, που είχαν το δικαίωμα αυτό για την γεωγραφική τους περιοχή: την Εθνική Τράπεζα, την Ιονική Τράπεζα, την Τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας και την Τράπεζα Κρήτης για τις ομώνυμες περιοχές.
Το 1927, λίγα χρόνια μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή η Ελλάδα είχε και πάλι πρωχεύσει (μία από τις πολλές φορές που πτώχευσε στην σύγχρονη ιστορία της. Η τελευταία φορά που ιστορικά αναφέρεται πτώχευση στην αρχαία Ελλάδα, είναι μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου και την ήττα του αθηναικού συνασπισμού. Τότε η "Νέα Αθηναική Δημοκρατία" είχε προστρέξει στην οικονομική στήριξη των ασθενέστερων ομάδων, από τις πιο εύπορες, μέσω νέων μορφών χορηγιών, όπως το "Θεωρικόν Διόβολον").
Το 1927 λοιπόν, ήρθαν στην Ελλάδα "οικονομολόγοι" - εκπρόσωποι των διεθνών οργανισμών που ανέλαβαν την οικονομική "αναδιάρθρωση" του ελληνικού κράτους για λογαριασμό των δανειστών μας! Έτσι το 1928 εκχωρήθηκε στη νεοιδρυθείσα Τράπεζα της Ελλάδος το αποκλειστικό προνόμιο να εκδίδει τα χαρτονομίσματά μας, έως και σήμερα.
Της Ευρωπαικής Νομισματικής Ενοποίησης ακολούθησαν δύο Παγκόσμιοι και δύο Βαλκανικοί πόλεμοι!
Επιμύθιο: Δεν μπορεί να υπάρχει νομισματική ενοποίηαη, χωρίς να προηγηθεί Πολιτική Ενοποίηση. Πρόκειται για "τερατογέννεση" με επικίνδυνες συνέπειες, σαν αυτές που ζούμε σήμερα!
No comments :
Post a Comment