ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΩΣ;
Όλοι σήμερα μιλούν γενικά και αόριστα για ανάπτυξη! Ακούμε για προσέλκυση επενδύσεων (sic) αλλά και πάλι γενικά και αόριστα. Ο εν δυνάμει επενδυτής εκ των πραγμάτων "τα θέλει όλα". Είναι εκ φύσεως της υπόθεσης "καιροσκόπος" και "καιρδοσκόπος" αφού επιδιώκει το δικό του κέρδος και καλά κάνει από τη μεριά του. Αλλά και μεις από τη δική μας μεριά, καλά θα κάνουμε να είμαστε σκεπικιστές και επιφυλακτικοί σε τέτοιες "υποσχέσεις". Από την άλλη, υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά δοκιμασμένα "εργαλεία" ανάπτυξης. Ένα τέτοιο σας ανέφερα τις προηγούμενες μέρες, αυτό της Οριακής Ροπής προς Κατανάλωση (ΟΡΚ) και του Πολλαπλασιαστή του Τζών Μέιναρντ Κέινς. Ένα δεύτερο θέλω να σας παρουσιάσω σήμερα. Πρόκειται για την KAINOTOMIA.
Σύμφωνα με τον Πήτερ Ντράκερ, που θεωρείται "πατέρας" της ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και της ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συστηματική καινοτομία σημαίνει παρακολούθηση επτά πηγών προέλευσης καινοτομικών ευκαιριών. Δυστυχώς οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή. Περιμένουν τη νέα επιστημονική ανακάλυψη ...
Από εκεί προέρχεται η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ γύρω από το τι πιστεύει ο κόσμος ευρύτερα ότι είναι η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Κ Α Ι Γ Ι Α Υ Τ Ο Δ Ε Ν Κ Α Ι Ν Ο Τ Ο Μ Ο Υ Ν. Παραμένουν προσκολλημένοι στη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ που εμπεριέχει οπισθέλκουσες δυνάμεις, που καταργούν κάθε ΠΡΟΟΔΟ
Οι πρώτες τέσσερις πηγές βρίσκονται μέσα στην επιχείρηση- είτε πρόκειται για κερδοσκοπική επιχείρηση, είτε για δημόσια υπηρεσία. Αυτές είναι:
1. Το απρόσμενο - η απρόσμενη επιτυχία, η απρόσμενη αποτυχία, το απρόσμενο εξωτερικό γεγονός. (Η επιτυχία και η αποτυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και έχουν την ίδια απολύτως αξία).
2. Η δυσαρμονία ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα από τη μια μεριά (όπως δηλαδή είναι) και στην πραγματικότητα όπως θα θέλαμε εμείς να είναι ή όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι, από την άλλη.
3. Η λειτουργική ανάγκη που μας αναγκάζει να καινοτομήσουμε.
4. Οι αλλαγές στις δομές της οικονομίας και της αγοράς, που βρίσκουν τους πάντες απληροφόρητους.
Οι τρεις υπόλοιπες πηγές έχουν να κάνουν με αλλαγές έξω από εμάς (την επιχείρησή μας η τον οργανισμό μας) και είναι:
5. Οι πληθυσμιακές αλλαγές (τα δημογραφικά στοιχεία) - η σύνθεση της κοινωνίας αλλάζει διαρκώς.
6. Οι αλλαγές στις αντιλήψεις, στις διαθέσεις και στο νόημα, και τέλος,
7. Η νέα γνώση (επιστημονική και μη επιστημονική).
Δυστυχώς, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή τεχνολογία, είτε με τη μορφή των κομπιούτερ ή των τηλεπικοινωνιών, των ρομπότ στα εργοστάσια ή των αυτοματισμών στα γραφεία, της βιογεννετικής ή της βιο-μηχανικής, έχει άπειρη ποιοτική σημασία. Η υψηλή τεχνολογία προσφέρει συγκίνηση και πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες" λέει ο Πήτερ Ντράκερ. "Αυτό εξηγεί γιατί οι βιομηχανίες της υψηλής τεχνολογίας ακολουθούν το παραδοσιακό μοντέλο του μεγάλου ενθουσιασμού, της γρήγορης επέκτασης κι έπειτα του αιφνίδιου κλονισμού και της κατάρρευσης" ισχυρίζεται και συνεχίζει
"Αλλά τις νέες θέσεις εργασίας τις δημιουργεί η χαμηλή τεχνολογία, που εφαρμόζει τη συστηματική επιχειρηματικότητα με τους συγκεκριμένους στόχους"
για να μας δώσει στη συνέχεια τον ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ :
"Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ είναι το συγκεκριμένο εργαλείο των νεωτεριστών επιχειρηματιών, το μέσο με το οποίο εκμεταλλεύονται την αλλαγή ως ευκαιρία για μια διαφορετική επιχείρηση ή μια διαφορετική υπηρεσίας. Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ μπορεί να παρουσιαστεί ως μεθοδολογία, μπορεί να διδαχτεί, μπορεί να εφαρμοστεί. Οι επιχειρηματίες πρέπει να αναζητούν σκόπιμα τις πηγές της καινοτομίας, τις αλλαγές και τα συμπτώματά τους, που υποδηλώνουν ευκαιρίες για επιτυχημένη καινοτομία. Και οφείλουν να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις αρχές της επιτυχημένης καινοτομίας"
Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, λέω εγώ, είναι η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΝΕΟΣ.
Είναι η τέχνη του να βλέπεις παλιά και τετριμμένα πράγματα, με νέο μάτι και από νέα προοπτική.
Είναι η τέχνη του να δοκιμάζεις νέες λύσεις σε παλιά προβλήματα.
Είναι η τέχνη του να εφαρμόζεις νέες μεθόδους σε παλιές διαδικασίες.
Είναι να γίνεσαι όλο και περισσότερο πιο χρήσιμος και αποδοτικός.
Είναι εξέλιξη.
Η καινοτομία λοιπόν δεν συμβαδίζει με το συντηρητισμό. Η καινοτομία είναι πρόοδος.
Η καινοτομία δεν μπορεί να είναι εργαλείο των συντηρητικών. Είναι το όπλο των σοσιαλιστών.
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΩΣ, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
Όταν στα τέλη του 1989, επιστρέφοντας από ένα μακροχρόνιο εκπαιδευτικό ταξείδι μου στις ΗΠΑ, έκανα κάποιες δημοσιεύσεις χρησιμοποιώντας τον όρο "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" ( έτσι είχα μεταφράσει τον αντίστοιχο αγγλικό όρο "ENTREPRENEURSHIP") έγκριτοι δημοσιογράφοι της πόλης μας (προφανώς παρακινούμενοι από σχόλια "επιφανών" περί τα οικονομικά, συμπολιτών μας) μου έκαναν παρατήρηση, λέγοντάς μου, ότι ό όρος "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" δέν είναι δόκιμος όρος στα ελληνικά.
Την εποχή εκείνη, ούτε και η καινοτομία ταυτίζονταν με το business innovation.
Πέρασαν χρόνια. Και οι δύο όροι έγιναν δόκιμοι! Είδαμε το Συμβούλιο Επιχειρηματικότητας. Ακόμα, βέβαια, η επιχειρηματικότητα δεν αντιμετωπίζεται σαν πανεπιστημιακό γνωστικό αντικείμενο.
Σήμερα, στην οικονομία, όταν μιλάμε για καινοτομία, η κατ΄εξοχήν καινοτομία που μας ενδιαφέρει, είναι αυτή που προάγει την επιχειρηματικότητα, προς όφελος παλιών ή και νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και με στόχο την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την αύξηση του εθνικού πλούτου γενικώτερα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ IFM
Η θεωρία του καθηγητή μου στις ΗΠΑ Jack V. Matson ( Univeristy of Michigan, University of Houston και στη συνέχεια, Penn State University) για το I.F.F. (Intelligent Fast Failure) περιλαμβάνει τρεις βασικούς επιχειρηματικούς κανόντες:
1. STRAFE. Όταν επιχειρείς, αντί να βάλεις όλο το κεφάλαιό σου (σκέψη,δυνάμεις, χρήμα, χρόνο και τύχη) σε μία και μοναδική επιχειρηματική προσπάθεια, καλύτερα να το μοιράσεις σε περισσότερες. Δέκα, εκατό δεν έχει σημασία (η αναλογία είναι προϊόν ειδικών κανόνων και μελετών), πάντως όχι σε μία. Έτσι,έστω κι αν οι περισσότερες προσπάθειες αποτύχουν, σίγουρα μία θα οδηγήσει σε σταθερή και σίγουρη επιτυχία.
2. CHAOS. Να δημιουργείς πάντα χάος. Να είσαι ανταγωνιστικός του εαυτού σου. Creative chaos.
3. FAST HISTORY. Κάθε επιτυχία έχει ημερομηνία λήξης.
Μετά από τρία χρόνια μελέτης και πειραματισμού κοντά του και μακρυά του, σε δύο αμερικανικά πανεπιστήμια στα οποία μετακινήθηκε (και τέλος στο τρίτο), σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων και στις δύο ηπείρους, που δραστηριοποιούμουν εκείνη την εποχή, τόλμησα να του παρουσιάσω την δική μου συμβολή στη σκέψη του, αυτό που με μεγάλο αινθουσιασμό αποδέχθηκε και το ανέφερε μάλιστα και στις διαπιστεύσεις του, το IFM, το Interfailure Management. Και ο όρος (αμετάφραστος αυτή τη φορά) και η τεχνική του μου ανήκουν. Και όπως πάντα κάθε τι πνευματικό, που σου ανήκει, πρέπει να το μοιράζεσαι για να αυγατίζει, σας το καταθέτω σήμερα.
Το resume του IFM λέει ότι, η μόνη σταθερή επιτυχία είναι η καμπύλη εξέλιξης της επιτυχίας (δυστυχώς δεν μπορώ να σας την απεικονίσω εδώ - γιατί όντως απεικονίζεται). Είναι η συνισταμένη (θυμόμαστε τι είναι αυτό από τα μαθηματικά, έτσι δεν είναι;) των επιχειρηματικών μας προσαθειών, με σημείο εκκίνησης των τριών κανόνων του IFF, πάντα και διαρκώς, το σημείο της καλύτερης απόδοσης της τρέχουσας επιχειρηματικής (ή και άλλης - δεν το αποκλείουμε) ενασχόλησής μας. Στο σημείο αυτό, να "φέρνουμε την καταστροφή", όταν τίποτε δεν την προοιωνίζει. Έτσι είμαστε πάντα δημιουργικοί και έχουμε σίγουρα ένα θετικό τελικό ισοζύγιο. Έτσι η συνισταμένη είναι πάντα ανηφορική.
Alexander Athanasiou, prof/IFF
------------------------------
Instructor / Institute of Training (INEP) - National
Center of Public Administration & Local Goverment
(EKDDA) - Greece
------------------------------
MBA / International Management
European University, Montreux, Switzerland
------------------------------
Όλοι σήμερα μιλούν γενικά και αόριστα για ανάπτυξη! Ακούμε για προσέλκυση επενδύσεων (sic) αλλά και πάλι γενικά και αόριστα. Ο εν δυνάμει επενδυτής εκ των πραγμάτων "τα θέλει όλα". Είναι εκ φύσεως της υπόθεσης "καιροσκόπος" και "καιρδοσκόπος" αφού επιδιώκει το δικό του κέρδος και καλά κάνει από τη μεριά του. Αλλά και μεις από τη δική μας μεριά, καλά θα κάνουμε να είμαστε σκεπικιστές και επιφυλακτικοί σε τέτοιες "υποσχέσεις". Από την άλλη, υπάρχουν πολλά αποτελεσματικά δοκιμασμένα "εργαλεία" ανάπτυξης. Ένα τέτοιο σας ανέφερα τις προηγούμενες μέρες, αυτό της Οριακής Ροπής προς Κατανάλωση (ΟΡΚ) και του Πολλαπλασιαστή του Τζών Μέιναρντ Κέινς. Ένα δεύτερο θέλω να σας παρουσιάσω σήμερα. Πρόκειται για την KAINOTOMIA.
Σύμφωνα με τον Πήτερ Ντράκερ, που θεωρείται "πατέρας" της ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ και της ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, συστηματική καινοτομία σημαίνει παρακολούθηση επτά πηγών προέλευσης καινοτομικών ευκαιριών. Δυστυχώς οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή. Περιμένουν τη νέα επιστημονική ανακάλυψη ...
Από εκεί προέρχεται η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ γύρω από το τι πιστεύει ο κόσμος ευρύτερα ότι είναι η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ. Κ Α Ι Γ Ι Α Υ Τ Ο Δ Ε Ν Κ Α Ι Ν Ο Τ Ο Μ Ο Υ Ν. Παραμένουν προσκολλημένοι στη ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ που εμπεριέχει οπισθέλκουσες δυνάμεις, που καταργούν κάθε ΠΡΟΟΔΟ
Οι πρώτες τέσσερις πηγές βρίσκονται μέσα στην επιχείρηση- είτε πρόκειται για κερδοσκοπική επιχείρηση, είτε για δημόσια υπηρεσία. Αυτές είναι:
1. Το απρόσμενο - η απρόσμενη επιτυχία, η απρόσμενη αποτυχία, το απρόσμενο εξωτερικό γεγονός. (Η επιτυχία και η αποτυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και έχουν την ίδια απολύτως αξία).
2. Η δυσαρμονία ανάμεσα στην αντικειμενική πραγματικότητα από τη μια μεριά (όπως δηλαδή είναι) και στην πραγματικότητα όπως θα θέλαμε εμείς να είναι ή όπως νομίζουμε εμείς ότι είναι, από την άλλη.
3. Η λειτουργική ανάγκη που μας αναγκάζει να καινοτομήσουμε.
4. Οι αλλαγές στις δομές της οικονομίας και της αγοράς, που βρίσκουν τους πάντες απληροφόρητους.
Οι τρεις υπόλοιπες πηγές έχουν να κάνουν με αλλαγές έξω από εμάς (την επιχείρησή μας η τον οργανισμό μας) και είναι:
5. Οι πληθυσμιακές αλλαγές (τα δημογραφικά στοιχεία) - η σύνθεση της κοινωνίας αλλάζει διαρκώς.
6. Οι αλλαγές στις αντιλήψεις, στις διαθέσεις και στο νόημα, και τέλος,
7. Η νέα γνώση (επιστημονική και μη επιστημονική).
Δυστυχώς, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ, οι περισσότεροι νομίζουν ότι η καινοτομία βασίζεται μόνο στην τελευταία πηγή.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
"Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η υψηλή τεχνολογία, είτε με τη μορφή των κομπιούτερ ή των τηλεπικοινωνιών, των ρομπότ στα εργοστάσια ή των αυτοματισμών στα γραφεία, της βιογεννετικής ή της βιο-μηχανικής, έχει άπειρη ποιοτική σημασία. Η υψηλή τεχνολογία προσφέρει συγκίνηση και πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες" λέει ο Πήτερ Ντράκερ. "Αυτό εξηγεί γιατί οι βιομηχανίες της υψηλής τεχνολογίας ακολουθούν το παραδοσιακό μοντέλο του μεγάλου ενθουσιασμού, της γρήγορης επέκτασης κι έπειτα του αιφνίδιου κλονισμού και της κατάρρευσης" ισχυρίζεται και συνεχίζει
"Αλλά τις νέες θέσεις εργασίας τις δημιουργεί η χαμηλή τεχνολογία, που εφαρμόζει τη συστηματική επιχειρηματικότητα με τους συγκεκριμένους στόχους"
για να μας δώσει στη συνέχεια τον ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑΣ :
"Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ είναι το συγκεκριμένο εργαλείο των νεωτεριστών επιχειρηματιών, το μέσο με το οποίο εκμεταλλεύονται την αλλαγή ως ευκαιρία για μια διαφορετική επιχείρηση ή μια διαφορετική υπηρεσίας. Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ μπορεί να παρουσιαστεί ως μεθοδολογία, μπορεί να διδαχτεί, μπορεί να εφαρμοστεί. Οι επιχειρηματίες πρέπει να αναζητούν σκόπιμα τις πηγές της καινοτομίας, τις αλλαγές και τα συμπτώματά τους, που υποδηλώνουν ευκαιρίες για επιτυχημένη καινοτομία. Και οφείλουν να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν τις αρχές της επιτυχημένης καινοτομίας"
Η ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ, λέω εγώ, είναι η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΝΕΟΣ.
Είναι η τέχνη του να βλέπεις παλιά και τετριμμένα πράγματα, με νέο μάτι και από νέα προοπτική.
Είναι η τέχνη του να δοκιμάζεις νέες λύσεις σε παλιά προβλήματα.
Είναι η τέχνη του να εφαρμόζεις νέες μεθόδους σε παλιές διαδικασίες.
Είναι να γίνεσαι όλο και περισσότερο πιο χρήσιμος και αποδοτικός.
Είναι εξέλιξη.
Η καινοτομία λοιπόν δεν συμβαδίζει με το συντηρητισμό. Η καινοτομία είναι πρόοδος.
Η καινοτομία δεν μπορεί να είναι εργαλείο των συντηρητικών. Είναι το όπλο των σοσιαλιστών.
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΡΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΠΩΣ, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
Όταν στα τέλη του 1989, επιστρέφοντας από ένα μακροχρόνιο εκπαιδευτικό ταξείδι μου στις ΗΠΑ, έκανα κάποιες δημοσιεύσεις χρησιμοποιώντας τον όρο "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" ( έτσι είχα μεταφράσει τον αντίστοιχο αγγλικό όρο "ENTREPRENEURSHIP") έγκριτοι δημοσιογράφοι της πόλης μας (προφανώς παρακινούμενοι από σχόλια "επιφανών" περί τα οικονομικά, συμπολιτών μας) μου έκαναν παρατήρηση, λέγοντάς μου, ότι ό όρος "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ" δέν είναι δόκιμος όρος στα ελληνικά.
Την εποχή εκείνη, ούτε και η καινοτομία ταυτίζονταν με το business innovation.
Πέρασαν χρόνια. Και οι δύο όροι έγιναν δόκιμοι! Είδαμε το Συμβούλιο Επιχειρηματικότητας. Ακόμα, βέβαια, η επιχειρηματικότητα δεν αντιμετωπίζεται σαν πανεπιστημιακό γνωστικό αντικείμενο.
Σήμερα, στην οικονομία, όταν μιλάμε για καινοτομία, η κατ΄εξοχήν καινοτομία που μας ενδιαφέρει, είναι αυτή που προάγει την επιχειρηματικότητα, προς όφελος παλιών ή και νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και με στόχο την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την αύξηση του εθνικού πλούτου γενικώτερα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ IFM
Η θεωρία του καθηγητή μου στις ΗΠΑ Jack V. Matson ( Univeristy of Michigan, University of Houston και στη συνέχεια, Penn State University) για το I.F.F. (Intelligent Fast Failure) περιλαμβάνει τρεις βασικούς επιχειρηματικούς κανόντες:
1. STRAFE. Όταν επιχειρείς, αντί να βάλεις όλο το κεφάλαιό σου (σκέψη,δυνάμεις, χρήμα, χρόνο και τύχη) σε μία και μοναδική επιχειρηματική προσπάθεια, καλύτερα να το μοιράσεις σε περισσότερες. Δέκα, εκατό δεν έχει σημασία (η αναλογία είναι προϊόν ειδικών κανόνων και μελετών), πάντως όχι σε μία. Έτσι,έστω κι αν οι περισσότερες προσπάθειες αποτύχουν, σίγουρα μία θα οδηγήσει σε σταθερή και σίγουρη επιτυχία.
2. CHAOS. Να δημιουργείς πάντα χάος. Να είσαι ανταγωνιστικός του εαυτού σου. Creative chaos.
3. FAST HISTORY. Κάθε επιτυχία έχει ημερομηνία λήξης.
Μετά από τρία χρόνια μελέτης και πειραματισμού κοντά του και μακρυά του, σε δύο αμερικανικά πανεπιστήμια στα οποία μετακινήθηκε (και τέλος στο τρίτο), σε μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων και στις δύο ηπείρους, που δραστηριοποιούμουν εκείνη την εποχή, τόλμησα να του παρουσιάσω την δική μου συμβολή στη σκέψη του, αυτό που με μεγάλο αινθουσιασμό αποδέχθηκε και το ανέφερε μάλιστα και στις διαπιστεύσεις του, το IFM, το Interfailure Management. Και ο όρος (αμετάφραστος αυτή τη φορά) και η τεχνική του μου ανήκουν. Και όπως πάντα κάθε τι πνευματικό, που σου ανήκει, πρέπει να το μοιράζεσαι για να αυγατίζει, σας το καταθέτω σήμερα.
Το resume του IFM λέει ότι, η μόνη σταθερή επιτυχία είναι η καμπύλη εξέλιξης της επιτυχίας (δυστυχώς δεν μπορώ να σας την απεικονίσω εδώ - γιατί όντως απεικονίζεται). Είναι η συνισταμένη (θυμόμαστε τι είναι αυτό από τα μαθηματικά, έτσι δεν είναι;) των επιχειρηματικών μας προσαθειών, με σημείο εκκίνησης των τριών κανόνων του IFF, πάντα και διαρκώς, το σημείο της καλύτερης απόδοσης της τρέχουσας επιχειρηματικής (ή και άλλης - δεν το αποκλείουμε) ενασχόλησής μας. Στο σημείο αυτό, να "φέρνουμε την καταστροφή", όταν τίποτε δεν την προοιωνίζει. Έτσι είμαστε πάντα δημιουργικοί και έχουμε σίγουρα ένα θετικό τελικό ισοζύγιο. Έτσι η συνισταμένη είναι πάντα ανηφορική.
Alexander Athanasiou, prof/IFF
------------------------------
Instructor / Institute of Training (INEP) - National
Center of Public Administration & Local Goverment
(EKDDA) - Greece
------------------------------
MBA / International Management
European University, Montreux, Switzerland
------------------------------
No comments :
Post a Comment